Honda XL750 Transalp 2025: Test terenowy

Jazda off-road w krajach niemieckojęzycznych często wiąże się z ograniczeniami, zwłaszcza gdy wszystko ma odbywać się legalnie. Jednak tutaj, na przedgórzu Alp na południowy zachód od Wiednia, otwiera się prawdziwy raj dla miłośników enduro: teren Red Stag Enduro. Z ponad 50 kilometrami tras off-road i około 33 kilometrami wymagających sekcji hard-enduro, teren ten oferuje wszystko, czego dusza terenowa zapragnie. Ścieżki są oznaczone kolorami – od zielonego do niebieskiego – i są odpowiednie zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych. Również duże motocykle turystyczne enduro są tu mile widziane. Kierowcy często podejmują wyzwanie na tych mniej lub bardziej technicznie wymagających odcinkach, aby sprawdzić swoje maszyny na granicy możliwości. Teren jest zarządzany przez Enduro Extreme, które organizuje osiem wydarzeń rocznie – od maja do końca października. Kto chce wziąć udział, znajdzie wszystkie informacje na www.enduro-extreme.com. To idealne miejsce, aby poddać testom odświeżoną Hondę XL750 Transalp na rok modelowy 2025. Wraz z McGregor'em i ekspertem off-road Busty Wolter'em podjęliśmy wyzwanie, aby przetestować średniej klasy motocykl turystyczny w rzeczywistych i bezkompromisowych warunkach. Już przy pierwszym ruszeniu stało się jasne: coś tu jest inaczej niż w starym modelu. Transalp teraz czuje się bardziej bezpośredni, bardziej sztywny w reakcji na nierówności i z większą substancją w tłumieniu.

Honda pozostaje wierna swojej linii: Transalp nie jest radykalnym sportowcem ani hardcore'owym enduro. Z masą wynoszącą 210 kilogramów gotowy do jazdy i wysokością siedzenia 850 milimetrów (opcjonalnie 820 mm), Transalp pozostaje dostępny. To dobry wybór zwłaszcza dla niższych kierowców, ale także odpowiedni dla większych. Zbiornik paliwa mieści 16,9 litra, co wystarcza na dłuższe trasy. To praktyczny, niezwykle wszechstronny motocykl turystyczny enduro, który dzięki celowym modernizacjom jeszcze lepiej się prezentuje. Nowo zaprojektowany reflektor LED nadaje mu nowoczesny wygląd, a poprawiona owiewka zapewnia lepszą ochronę przed wiatrem. Nowy wyświetlacz z ulepszoną obsługą 4-kierunkową również technicznie stawia motocykl na nowoczesnym poziomie. Najważniejszą aktualizacją dla naszego testu było jednak zawieszenie, na które wielu fanów Transalpa oczekiwało z niecierpliwością.

Podczas tegorocznych dni testowych off-road 1000PS stawia na prawdziwego klasyka: Continental TKC 80. Ta opona obchodzi w 2025 roku wyjątkowy jubileusz - 40 lat w służbie na ekspedycjach i podróżach na całym świecie. Pomimo wielokrotnych modernizacji mieszanki gumowej przez dekady, podstawowa konstrukcja z charakterystycznym blokowym bieżnikiem pozostała niemal niezmieniona. To dowód na ponadczasowość dobrego designu, który sprawdza się po dziś dzień. TKC 80 oferuje dokładnie to, co liczy się w terenie: solidny grip, wysoką trakcję na luźnym podłożu i dobrą samooczyszczalność w błotnistych partiach. Szczególnie w bardziej wymagających sekcjach Red Stag ta opona dostarcza sporo frajdy. Nasza ekipa testowa szybko się zgodziła: TKC 80 to wciąż niezawodny partner, gdy wyruszamy w nieprzystępny teren. Zasłużone miejsce jako opona standardowa na dni testowe off-road.

Równoległy twin o pojemności 755 cm³ zachowuje swoją charakterystykę bez zmian. Jest niezwykle precyzyjny na gaz i generuje 92 KM przy 9500 obr./min oraz 75 Nm przy 7250 obr./min. Dzięki temu dostarcza solidny zastrzyk mocy w średnim i wyższym zakresie obrotów, jednak potrzebuje obrotów, by naprawdę się rozkręcić. Na niższych obrotach jego start jest nieco łagodny i niespektakularny, ale po przekroczeniu około 5000 obrotów jednostka napędowa nabiera sportowego i energicznego charakteru, dążąc energicznie do ogranicznika obrotów. W trudnych warunkach terenowych warto czasami pracować sprzęgłem, aby podczas wolnej jazdy pokonywać przeszkody czysto i sprawnie.

Honda naprawdę się postarała. Poprzednie zbyt miękkie zawieszenie zostało świadomie przeprojektowane. 43 mm widelec upside-down Showa i centralny amortyzator Showa z 200 mm i 190 mm skokiem zostały na nowo dostrojone. Szczególnie tył jest teraz znacznie sztywniejszy i pracuje precyzyjniej. W połączeniu z również nowo dostrojonym przodem tworzy kompletny zestaw, który zapewnia większą stabilność jazdy. Zwłaszcza przy szybkich przejazdach off-road z głębokimi falami i nierównościami ujawnia się nowa siła rezerwowa. Transalp pozostaje teraz dobrze kontrolowalny nawet przy wyższych prędkościach i już nie zapada się. Konfiguracja jednak nie jest w pełni regulowana, czego ambitni kierowcy mogą brakować.

Nowa koncepcja obsługi jest bardziej uporządkowana i intuicyjna. Duży 5-calowy wyświetlacz jest doskonale czytelny i oferuje wszystkie istotne informacje na pierwszy rzut oka. Możliwość konfiguracji trybów jazdy, kontroli trakcji, hamowania silnikiem i ABS jest rozbudowana. W trybie użytkownika można skonfigurować indywidualne ustawienia – na przykład z wyłączoną kontrolą trakcji i dezaktywowanym tylnym ABS do jazdy terenowej. Krytyka zasługuje jednak na fakt, że te ustawienia tracą się po każdym wyłączeniu zapłonu. W przypadku motocykla adventure, który ma być używany na dłuższych trasach off-road, jest to niestety nieco uciążliwe.

Układ hamulcowy nie jest opatrzony wielkimi nazwami ani przesadnymi rozmiarami, ale działa bez zarzutu. Punkt nacisku z przodu jest jasno zdefiniowany, ale nie agresywny — idealny do zastosowania w terenie. Również z tyłu możliwa jest precyzyjna regulacja opóźnienia. Kto jeździ z wyczuciem, będzie w pełni zadowolony z wydajności hamowania. Połączenie między drogą dźwigni a opóźnieniem jest dobrze zgrane, co zwłaszcza na luźnym podłożu budzi zaufanie.

Na plus zasługuje bogaty zestaw narzędzi pod siedzeniem. Pozwala on na wykonanie drobnych napraw przy drodze. Minusem jest jednak to, że wymiana filtra powietrza wymaga dużo pracy, ponieważ trzeba się przebijać przez kilka osłon, a nawet przez wyświetlacz. Spawana rama tylna jest również wadą w przypadku upadku.

W porównaniu do Yamaha Ténéré 700, Aprilia Tuareg 660, Suzuki V-Strom 800 czy KTM 790 Adventure, Transalp pozycjonuje się jako "wszechstronny złoty środek". Nie jest radykalnie sportowy ani ultralekki, ale w sumie bardzo spójny. Yamaha jest bardziej purystyczna, Tuareg bardziej techniczny, KTM bardziej zadziorny, a Suzuki cięższe. Honda natomiast wydaje się bardzo zrównoważona, łatwo dostępna i solidna.

Podczas Offroad Test Days 2025, dwa kombinezony Adventure od Leatt imponują funkcjonalnością, ochroną i komfortem noszenia. MultiTour 5.5 to wszechstronny model odporny na warunki atmosferyczne, z 3-warstwową konstrukcją, wodoodporną wewnętrzną kurtką o wodoodporności 20.000 mm i przemyślaną wentylacją - idealny na temperatury od 10 do 20 °C oraz zmienne warunki. FlowTour 5.5 wyróżnia się dużymi wstawkami z siatki, sportowym krojem i również wodoodporną kurtką zewnętrzną - doskonały dla aktywnych motocyklistów przy 25 °C+. Oba modele oferują wysokiej jakości ochraniacze Level-2 oraz sprytne detale, takie jak przygotowanie do systemu nawodnienia i regulacje szerokości. Ci, którzy szukają bezkompromisowej funkcji turystycznej, wybiorą MultiTour. Ci, którzy cenią sobie lekkość, przewiewność i elastyczność, postawią na FlowTour.