Triumph Tiger Sport 800 vs Yamaha Tracer 9 GT+ Y-AMT w teście

Na pierwszy rzut oka porównujemy jabłka z gruszkami – ale ten porównanie ma sens. W rzeczywistości nowa Triumph Tiger Sport 800 zasługiwałaby na konfrontację z Yamahą Tracer 9 w wersji standardowej, która cenowo i pod względem wyposażenia jest na podobnym poziomie. Jednak Yamaha udostępniła nam model GT+, więc wykorzystujemy to najlepiej. Dlaczego ten test niemniej jednak jest interesujący: oprócz rzadkich MV Agustas, przez długi czas nie było konkurencji trzycylindrowej dla Yamahy Tracer. Teraz Triumph Tiger Sport 800 ma okazję podczas naszego roadtripu po Słowenii pokazać, że oferuje najlepszy trzycylindrowy silnik na rynku.

Na papierze Tracer 9 GT+ i Tiger Sport 800 różnią się cenowo znacząco, ale to szczegóły odgrywają kluczową rolę. Yamaha oferuje mnóstwo systemów wspomagających, matrycę LED, standardowe kufry boczne i półaktywne zawieszenie. Z kolei Triumph przyciąga atrakcyjną ceną wyjściową, ale rezygnuje z tych elektronicznych udogodnień. Sercem, które łączy oba motocykle, jest jednak silnik. Z 119 KM i 93 Nm w Yamahie oraz 115 KM i 84 Nm w Triumphie, oba sportowe turystyki spotykają się niemal na równi. Również pod względem wagi niewiele się różnią: 217 kilogramów dla Tiger Sport, 233 kilogramy dla Tracer 9 GT+. Jednak prawdziwe emocje zaczynają się, gdy przestają liczyć się liczby, a liczy się charakter i odczucia z jazdy - i właśnie to chcemy odkryć.

Nasz test poprowadził nas przez najpiękniejsze trasy motocyklowe Słowenii, a jako punkt wyjścia wybraliśmy MoHo Motorradhotel Grof w pobliżu Vrhniki. Hotel jest idealnie dostosowany do potrzeb motocyklistów, oferując nie tylko komfortowe pokoje, ale także usługi skoncentrowane na motocyklistach. Szczególnie praktyczny jest duży ekran dotykowy w lobby, który umożliwia pobieranie tras GPX za pomocą smartfona.

Do tego dochodzi usługa prania odzieży motocyklowej, bezpieczne miejsce do przechowywania motocykli oraz restauracja na miejscu serwująca regionalne specjały. Położenie w znanej okolicy chmielowej zapewnia także wieczorną atrakcję: świeżo nalewane piwo prosto z beczki.

Silnik CP3 w Yamaha Tracer 9 GT+ jest jednym z głównych powodów ogromnej popularności tego motocykla. Łączy typową gładkość i łatwość obsługi rzędowego trzycylindra z imponującą elastycznością we wszystkich biegach. Reakcja na gaz jest bezpośrednia, rozwój mocy liniowy, a mimo to silnik oferuje dużo momentu obrotowego jak na swoją konstrukcję. Kto mocno odkręci manetkę, zostanie nagrodzony sportowym, niemalże zadziornym charakterem. Towarzyszą temu przyjemne wysokoczęstotliwościowe wibracje, mocny dźwięk - mimo normy Euro5+ - oraz dynamika, która zachęca do sportowej jazdy.

Nowy silnik w Triumph Tiger Sport 800 również wciela klasyczny charakter trzycylindrowca, ale jest jeszcze bardziej przewidywalny i liniowy. Mimo to, nie jest nudny: Triumph prowadzi się spokojnie i harmonijnie, a jednocześnie oferuje wystarczające rezerwy na sportowe momenty. Subiektywnie, CP3 Yamahy brzmi nieco bardziej wyraziście i emocjonalnie, choć pod względem osiągów oba silniki są niemal na równi. Z mocą 119 KM i 93 Nm w Yamahie oraz 115 KM i 84 Nm w Triumphie, obie maszyny bez trudu spełniają oczekiwania nawet najbardziej ambitnych entuzjastów jazdy po bocznych drogach.

Po kilku dniach na krętych drogach Słowenii okazuje się, że największe różnice tkwią nie tyle w silniku, co w prowadzeniu i ergonomii. Amelie opisuje Tiger Sport 800 jako bardziej poręczny i dostępny, zwłaszcza przy manewrowaniu lub wykonywaniu ciasnych zakrętów. Mniejsza waga i bardziej kompaktowe wymiary Triumph dają większe poczucie bezpieczeństwa, szczególnie przy niskich prędkościach.

Yamaha Tracer 9 GT+ czuje się z kolei lepiej w szybkich zakrętach. Jej półaktywne zawieszenie nieustannie dostosowuje się do zmieniających się warunków drogowych, zapewniając imponującą stabilność nawet na nierównym asfalcie. Triumph wymaga tu nieco więcej zaangażowania fizycznego, ale w żadnym wypadku nie jest ociężały - oba motocykle pozostają zwinne i nastawione na przyjemność z jazdy.

Również pozycja siedząca podkreśla różnice: Tracer oferuje wyprostowaną, niemal jak w turystycznym enduro postawę z większą przestrzenią i zrelaksowaną pozycją ramion. Tiger Sport 800 stawia na bardziej sportową pozycję, z bliżej umiejscowioną kierownicą, większym naciskiem na przednie koło i węższą kanapą. Dla mniejszych kierowców Triumph jest często łatwiejszy do opanowania, podczas gdy wysocy motocykliści skorzystają z przestronniejszej ergonomii Tracera.

Dla wysokich motocyklistów, takich jak Poky, który mierzy prawie 1,90 metra, Tiger Sport 800 okazuje się zaskakująco komfortowy pomimo kompaktowych wymiarów. Wysokość siedzenia wynosząca 835 milimetrów zapewnia pewne oparcie, a kąt kolan jest co prawda nieco ostrzejszy, ale ogólnie udany. Podczas jazdy z pasażerem przestrzeń na Triumphie jest ograniczona, można ją jednak zwiększyć, montując opcjonalny kufer górny i oparcie.

Yamaha Tracer 9 GT+ oferuje natomiast więcej przestrzeni, regulowaną ergonomię i wyróżnia się dziesięciostopniową regulacją wysokości szyby, która skutecznie chroni przed wiatrem na autostradzie – co jest dużym plusem dla wysokich kierowców. Z kolei Triumph pozytywnie zaskakuje ładownością: przy 224 kilogramach przewyższa Yamahę.

Poky dostrzega lekką przewagę Yamahy, jeśli chodzi o silnik. CP3 wydaje się jeszcze bardziej pewny siebie, oferując szczególnie przy pełnym obciążeniu zauważalnie większe rezerwy i doskonale współgrając z turystycznym charakterem Tracera. Niemniej jednak, trzycylindrowiec Tiger Sport to prawdziwa gwiazda – chętnie wkręcający się na obroty, mocny i donośny. Triumph uzupełnia pakiet o seryjny quickshifter, który działa precyzyjnie i podkreśla sportowe aspiracje.

Zawieszenie Triumph Tiger Sport 800 wyróżnia się w pełni regulowanym zawieszeniem Showa, które z przodu oferuje regulację kompresji i tłumienia, a z tyłu tłumienia i napięcia wstępnego sprężyny. Z 150 milimetrami skoku zawieszenia na obu osiach, skutecznie łączy komfort i stabilność. Na nierównych drogach doskonale tłumi nierówności, jednocześnie pozostając stabilnym w zakrętach i budując duże zaufanie.

Yamaha Tracer 9 GT+ obiera inną drogę: jej półaktywne zawieszenie dynamicznie się dostosowuje, oferując dodatkowy komfort na zmiennym podłożu. Z kolei Tiger imponuje przejrzystością i bardziej bezpośrednim feedbackiem – idealnym dla kierowców preferujących klasyczne odczucia z zawieszenia.

Wyraźną zaletą Triumph Tiger Sport 800 są hamulce. Z tarczami hamulcowymi o średnicy 310 milimetrów z przodu oferuje zauważalnie większe rezerwy niż Yamaha Tracer 9 GT+, która ma mniejsze tarcze o średnicy 298 milimetrów. Podczas gdy hamulce Yamahy, nawet w wariancie GT+, wydają się co najwyżej przeciętne, Triumph okazuje się bardziej stabilny i lepiej dozowalny.

Punkt nacisku hamulców Tiger jest co prawda nieco miękki, ale nabiera progresywności i jest dobrze kontrolowalny. Po krótkim przyzwyczajeniu można osiągnąć mocne opóźnienia. Regulowana dźwignia hamulca i precyzyjnie dozowalny hamulec tylnego koła dopełniają całość. Triumph wyznacza tutaj wyraźnie punkt odniesienia.

Małym minusem Triumph Tiger Sport 800 jest kokpit. Hybrydowy wyświetlacz LC-TFT spełnia swoją funkcję, ale w porównaniu do nowoczesnych pełnych wyświetlaczy TFT wygląda przestarzale. Yamaha Tracer 9 GT+ wyraźnie zyskuje dzięki wysokiej rozdzielczości, pełnokolorowemu wyświetlaczowi TFT, który imponuje nawet w wersji standardowej. Dla kierowców, którzy cenią sobie nowoczesny wygląd i wysoką czytelność, Yamaha oferuje zdecydowanie bardziej nowoczesne rozwiązanie.

Temperatury sięgające 35 °C, ulewy przypominające potop i gorące przejazdy filmowe - podczas naszej trasy crossoverowej nie tylko motocykle i my, ale także nasz sprzęt były wystawione na próbę. Dzięki wszechstronnym rozwiązaniom bagażowym od SW-Motech zwiększyliśmy przestrzeń ładunkową, a tekstylne kombinezony od Modeka uczyniły naszą podróż jak najbardziej komfortową. Zarówno kombinezon Modeka Lucano Poky'ego, jak i Striker III Lady Amelii, a także mój Aeris II wyróżniały się praktycznymi cechami, takimi jak dobrze rozmieszczone kieszenie, chłodzące powierzchnie wentylacyjne i wygoda noszenia.

Nasze spocone głowy zdobiły w tym czasie kaski HJC F100 Carbon, które dzięki systemowi Flip-Back są jeszcze wygodniejsze do noszenia niż tradycyjne kaski szczękowe. Wszechstronność naszego wyposażenia została dopełniona przez systemy komunikacyjne Cardo Packtalk Pro zamontowane w kaskach. Dzięki nim koordynacja przebiega sprawnie nawet podczas najbardziej chaotycznych wycieczek.

Pomimo różnic w wyposażeniu w tym nierównym porównaniu, nasza podróż przez Słowenię dostarczyła fascynujących wglądów. Kwestia najlepszego silnika trzycylindrowego w segmencie motocykli turystycznych pozostaje, moim zdaniem, kwestią gustu. Sportowi entuzjaści zakrętów prawdopodobnie docenią zadziorny charakter silnika CP3 Yamahy. Ci, którzy preferują bardziej wyrafinowaną, liniową, ale wciąż interesującą jazdę, powinni wypróbować Tiger Sport 800. Poza silnikami, przede wszystkim wzrost kierowcy będzie miał duży wpływ na decyzję zakupową. Yamaha oferuje lepszą ergonomię i doskonałą ochronę przed wiatrem dla wysokich pilotów, zaś Triumph jest łatwiejszy do opanowania dla osób o krótszych nogach.