2 vs 3 vs 4 cylindry: Test Naked Bike

W letnim upale Bucklige Welt trzy zupełnie różne filozofie konstrukcji motocykli mierzą się ze sobą. Austriacki charakter dwucylindrowca kontra japońska perfekcja trzycylindrowa kontra sprawdzona suwerenność czterocylindrowa. Honda CB1000 Hornet SP, Yamaha MT-09 SP i KTM 990 Duke – trzy naked bike'i, które nie mogłyby być bardziej odmienne, a jednak walczą o względy kupujących w podobnej kategorii cenowej. To, co następuje, to więcej niż tylko test porównawczy. To podróż przez DNA nowoczesnego segmentu naked bike'ów, gdzie osobowości spotykają się z bezkompromisowością, a każdy silnik opowiada swoją własną historię.

Rzadko kiedy różnorodność w segmencie naked bike'ów była tak duża, jak dzisiaj. Oto Honda CB1000 Hornet SP z 157 KM, jak siłacz, który nie zaprzecza swojemu pochodzeniu – prawdziwy potomek Fireblade, pokazujący swoją moc na drodze. Obok niej Yamaha MT-09 SP ze swoimi charakterystycznymi 119 KM z legendarnego silnika CP3, który od lat przyspiesza bicie serc łowców szos. I wreszcie KTM 990 Duke – 123-konna buntowniczka z Austrii, której dusza dwucylindrowa bije tak niepowtarzalnie, jak serce przy pierwszej miłości.

Co łączy tych trzech kandydatów, to więcej niż tylko przynależność do kategorii. Reprezentują trzy zupełnie różne podejścia do tego, czym powinien być nowoczesny naked bike. Honda z jej dziedzictwem czterocylindrowym oznacza wyrafinowane szaleństwo wysokich obrotów, połączone z japońską perfekcją i stosunkiem jakości do ceny, który nie ma sobie równych. Yamaha z trzycylindrowym silnikiem to złoty środek między charakterem a rozsądkiem, udoskonalony przez zawieszenie Öhlins, które w tej klasie nie ma sobie równych. KTM natomiast to indywidualista, myśliciel, który ze swoim dwucylindrowym sercem reprezentuje filozofię przeciwstawiającą się wszelkiemu mainstreamowi.

Jeden z testerów 1000PS podsumowuje to trafnie: "Honda jest jak doskonale oszlifowany diament – bez skazy, ale czasem może zbyt doskonała. Yamaha jest jak dobrze leżakująca whisky – złożona, charakterystyczna, ale harmonijna. KTM jest jak wulkan – nieprzewidywalna, ale fascynująca."

Gdyby perfekcja miała imię, mogłaby brzmieć Honda. CB1000 Hornet SP to żywy dowód na to, że z sprawdzonych składników można stworzyć coś zupełnie nowego. Jej czterocylindrowe serce pochodzi z generacji Fireblade z 2017 roku, ale zostało całkowicie dostrojone do zastosowania w naked bike'u. Rezultatem jest silnik, który dostarcza swoje 157 KM przy 11 000 obr/min z niezrównaną pewnością siebie. Maksymalny moment obrotowy 107 Nm przy 9 000 obr/min zapewnia wystarczającą siłę również w górnym zakresie średnich obrotów. Rzeczywiście, Hornet SP od pierwszego momentu daje poczucie dojrzałego produktu. Pozycja siedzenia na wysokości 809 mm jest odpowiednia dla kierowców o różnych rozmiarach, a ergonomia pozwala na komfortowe pokonywanie dłuższych tras.

Jednak prawdziwy charakter Hondy ujawnia się dopiero powyżej 6 000 obr/min. Wtedy czterocylindrowiec budzi się do życia i rozwija moc, która nie ma sobie równych. "To prawdziwy streetfighter, nierozważny uliczny wojownik", potwierdza jeden z testerów. Sportowe zawieszenie z w pełni regulowaną odwróconą widelcem Showa SFF-BP z przodu i wysokiej klasy amortyzatorem Öhlins TTX36 z tyłu podkreśla te aspiracje. To ostatnie jest amortyzatorem najwyższej specyfikacji – bardziej sportowo już się nie da.

Zaciski Brembo Stylema z przodu chwytają z potrzebną ostrością, choć regulacja ABS jest raczej konserwatywna. "Można naprawdę mocno hamować", chwali tester, ale zauważa również, że ABS przy bardzo mocnych hamowaniach działa nieco zbyt wcześnie. Mierzone 212,5 kg wagi nie wpływa negatywnie na osiągi – wręcz przeciwnie, zapewnia Hondzie stabilność, która jest szczególnie ceniona przy wyższych prędkościach.

Co wyróżnia Hondę, to jej wszechstronność. Jest wystarczająco sportowa na ambitne wypady na tor, wystarczająco wyrafinowana na relaksujące wycieczki po wiejskich drogach, a jednocześnie na tyle przystępna, że mniej doświadczeni kierowcy szybko zdobywają zaufanie. "Daje poczucie pewności, które wybacza niektóre błędy", potwierdza tester. Jednak – jest znacznie mniej rozsądna, niż można by się spodziewać po Hondzie – a brak IMU nieco tłumi ogólnie bardzo pozytywne wrażenie.

Yamaha MT-09 SP to wzorcowy przykład na to, jak poprzez inteligentną pracę nad szczegółami można uczynić już doskonały silnik jeszcze lepszym. Legendarny trzycylindrowy silnik CP3 o pojemności 890 cm³ i mocy 119 KM przy 10 000 obr/min stał się ikoną wśród silników naked bike'ów. Jego maksymalny moment obrotowy wynoszący 93 Nm przy 7 000 obr/min może na papierze nie robić wrażenia, ale w praktyce rozwija liniowość i dawkowanie, które nie mają sobie równych.

"Silnik CP3 w MT-09 jest właściwie jednym z najdoskonalszych silników drogowych, jakie można sobie wyobrazić", zachwyca się tester 1000PS. Rzeczywiście, trzycylindrowiec pokazuje swoje mocne strony szczególnie tam, gdzie większość naked bike'ów spędza najwięcej czasu: na krętych drogach. Jego rozwój mocy jest tak liniowy i przewidywalny, że od pierwszego momentu czujesz się bezpiecznie. Jednocześnie oferuje wystarczająco charakteru, aby nigdy się nie znudzić.

To, co odróżnia wersję SP od standardowej MT-09, to głównie wysokiej jakości zawieszenie Öhlins. Zarówno przedni widelec KYB-USD, jak i tylni amortyzator Öhlins są w pełni regulowane i oferują ustawienia spełniające zarówno sportowe, jak i komfortowe wymagania. Zmierzona waga 195,5 kg pozytywnie wpływa na zwrotność, bez uszczerbku dla stabilności.

Szczególnie godne uwagi są hamulce. Zaciski Brembo Stylema z przodu zachwycają dawkowaniem, które przy niewielkim nakładzie siły ręcznej umożliwia mocne hamowanie. "Hamulce wymagają niewielkiej siły ręcznej, aby zapewnić niezwykle dużą siłę hamowania", potwierdza tester. Również system ABS jest mniej konserwatywnie dostrojony niż u konkurencji i pozwala na mocniejsze hamowania.

Pozycja siedzenia MT-09 SP jest znacznie bardziej wyprostowana niż w typowych sportowych naked bike'ach. "W porównaniu bezpośrednim jest to wciąż niewiarygodnie wyprostowana pozycja", zauważa tester. Ta ergonomiczna konstrukcja sprawia, że Yamaha jest idealnym towarzyszem na dłuższe trasy, gdzie komfort przewyższa czystą sportowość.

Krótki rozstaw osi wynoszący 1 430 mm nadaje MT-09 SP niemal supermoto podobne prowadzenie. W ciasnych serpentynach warto zastosować "naciskający styl jazdy" i wrzucać motocykl w zakręty. Jednocześnie pozostaje stabilna i przewidywalna również przy wyższych prędkościach.

Gdyby motocykle miały osobowości, KTM 990 Duke byłaby charyzmatycznym outsiderem, który nie przejmuje się konwencjami. Jej rzędowy dwucylindrowiec o pojemności 947 cm³ i mocy 123 KM jest sercem motocykla, który bezkompromisowo stawia na charakter. Choć oferuje maksymalny moment obrotowy 103 Nm, co na papierze jest mniej niż u konkurencji, rekompensuje to niepowtarzalną osobowością.

"Jeśli podoba ci się KTM, nie musisz nawet próbować innych", podsumowuje tester. Rzeczywiście, 990 Duke to najbardziej niepowtarzalny motocykl w testowanym polu. Jej dwucylindrowy silnik potrzebuje co najmniej 3 000 obr/min, aby pracować płynnie, ale potem rozwija moc i charakter, który nie ma sobie równych. Krótkie przełożenie sprawia, że już na pierwszym biegu kończy się przy 85-90 km/h – znacznie wcześniej niż u konkurencji.

Niska waga, wynosząca zaledwie 192 kg (zmierzona), jest zauważalna w każdej sytuacji na drodze. "Bardzo poręczny, bardzo zwrotny", potwierdza tester. Wysoki środek ciężkości i pozycja siedzenia przypominająca supermoto zapewniają wrażenia z jazdy podobne do dużego supermoto. "Motocykl bardzo szybko idzie na tylne koło, co zdecydowanie daje dużo frajdy", zachwyca się tester.

Ergonomia KTM jest unikatowa w testowanym polu. Siedzi się znacznie wyżej, co wymusza aktywny styl jazdy, ale jednocześnie zachowuje wygodny kąt kolan. "Cała ergonomia będzie prawdopodobnie bardzo korzystna dla wysokich osób", potwierdza wysoki tester. Pozycja siedzenia sprzyja aktywnemu stylowi jazdy i zapewnia doskonałe informacje zwrotne z przedniego koła przez kierownicę.

Zawieszenie WP APEX z przodu i z tyłu, choć nie tak wysokiej jakości jak sprzęt Öhlins konkurencji, oferuje dostrojenie idealnie pasujące do charakteru motocykla. Hamulce z dwoma tarczami 300 mm z przodu zapewniają solidne zatrzymanie, a ABS jest regulowany w stopniach – funkcja, którą sportowo zorientowani kierowcy docenią.

Jednak KTM ma też swoje osobliwości. Skrzynia biegów jest "raczej twarda" i nie zawsze daje jednoznaczny feedback. Jeden z testerów miał nawet przypadek, że utknął między biegami. Również kultura pracy silnika nie jest tak jednolita jak u konkurencyjnych, wielocylindrowych konstrukcji, ale to właśnie jest częścią jej charakteru.

Bezpośrednie porównanie trzech koncepcji silników ujawnia fundamentalne różnice w podejściu. Honda reprezentuje filozofię "moc przez obroty". Jej czterocylindrowiec rozwija pełny potencjał dopiero powyżej 6 000 obrotów, ale nagradza wtedy siłą ciągu, której nie można porównać z niczym innym w testowanym polu. "Ale jeśli pozwolisz tej Hondzie trochę się rozkręcić, wtedy poczujesz moc", wyjaśnia tester istotę tego silnika.

Yamaha natomiast uosabia złoty środek między charakterem a rozsądkiem. Jej trzycylindrowiec oferuje już od dołu solidny nacisk i pozostaje zawsze czysto dawkowany. "Z koncepcją 3-cylindrową wychodzi od dołu niesamowicie dobrze i jest dodatkowo bardzo, bardzo czysto dawkowany", chwali tester. W bezpośrednim porównaniu z Hondą, silnik Yamahy jest przy niższych obrotach znacznie bardziej dostępny, ale traci przy wysokich obrotach.

KTM z kolei to czysta charakterystyka. Jej dwucylindrowiec jest najbardziej niekonwencjonalnym silnikiem w polu, potrzebuje obrotów, aby pracować płynnie, ale potem rozwija niepowtarzalną moc. "Jak swobodnie ten dwucylindrowiec działa, to jest już cecha, którą KTM tu osiągnęła", opisuje tester szczególny temperament tego napędu.

Zawieszenie w nowoczesnych naked bike'ach to coś więcej niż tylko połączenie między motocyklem a drogą – definiuje w dużej mierze charakter. Honda CB1000 Hornet SP stawia na najwyższą jakość z amortyzatorem Öhlins TTX36 z tyłu i widelcem Showa SFF-BP z przodu. Ta inwestycja się opłaca. Honda oferuje stabilność, która jest szczególnie ceniona przy sportowej jeździe. Jednocześnie nigdy nie jest nadmiernie nerwowa ani nieprzewidywalna. "Również samo zawieszenie, stabilność pojazdu jest naprawdę dobrze dopracowana. Zawsze mamy dobre informacje zwrotne, a pojazd nigdy nie jest nadmiernie nerwowy", potwierdza tester.

Yamaha MT-09 SP zdobywa punkty dzięki w pełni regulowanemu zawieszeniu. Oferuje wysoki komfort przy jednoczesnych sportowych aspiracjach. "Ma odrobinę luksusu, ponieważ wszystko tak niesamowicie pięknie się zazębia", zachwyca się tester. Lekkie prowadzenie MT-09 jest doskonale wspierane przez wysokiej jakości zawieszenie, bez utraty stabilności.

KTM 990 Duke wykorzystuje zawieszenie WP APEX zgodnie z inną filozofią. Jest mniej luksusowe niż konkurencja Öhlins, ale idealnie dostrojone do charakteru motocykla. "Bardzo mocno skłania się w kierunku supermoto", opisuje tester prowadzenie KTM. Wysoki środek ciężkości sprawia, że motocykl jest zwinny i zabawny, bez stania się niestabilnym.

W hamulcach pojawiają się interesujące różnice między trzema konkurentami. Honda CB1000 Hornet SP stawia na sprawdzoną technologię Brembo Stylema z dwoma tarczami 310 mm z przodu. Wydajność hamulców jest doskonała, dawkowanie precyzyjne, jedynie ABS jest raczej konserwatywnie dostrojony. "Można naprawdę mocno hamować," chwali tester, ale zauważa również: "Jedyną wadą, którą można tu wskazać, jest to, że regulacja ABS jest tutaj bardzo konserwatywna."

Yamaha MT-09 SP przekonuje swoim układem Brembo Stylema dzięki szczególnie dobrej dawkowalności. "Hamulce wymagają niewielkiej siły ręcznej, aby zapewnić niezwykle dużą siłę hamowania," zachwyca się tester. Również system ABS jest mniej konserwatywnie dostrojony i pozwala na bardziej sportowe manewry hamowania. Wynika to z znacznie bardziej zaawansowanej elektroniki w Yamaha w porównaniu z Honda.

KTM 990 Duke oferuje z przodu układ hamulcowy z tarczami 300 mm, zapewniający solidne hamowanie, ale wyróżnia się przede wszystkim możliwością całkowitej dezaktywacji ABS na tylnym kole. "To naprawdę cecha wyróżniająca KTM," wyjaśnia tester. Dla sportowo zorientowanych kierowców, którzy czasami odwiedzają tor wyścigowy, ta funkcja jest na wagę złota. Elektronika KTM wydaje się być bardzo zaawansowana pod względem algorytmów regulacji, a jej obsługa jest bardzo przystępna. Jest to znacznie lepszy sprzęt niż w Hondzie i mniej więcej na poziomie Yamahy.

Różnice ergonomiczne między trzema kandydatami nie mogłyby być większe. Honda CB1000 Hornet SP oferuje najniższą pozycję siedzenia w teście, wynoszącą 809 mm. Kierowca jest mocno zintegrowany z pojazdem. Maszyna sprawia wrażenie szerokiej, co nieco ogranicza swobodę ruchów.

Yamaha MT-09 SP stawia na znacznie bardziej wyprostowaną pozycję siedzenia. Mimo to kierowca ma dobre wyczucie przodu motocykla. Pozycja siedzenia jest luźna i odprężona, ale umożliwia także aktywne manewry.

KTM 990 Duke natomiast wymusza aktywną, sportową pozycję siedzenia. Kierowca ma wrażenie, jakby siedział na przednim kole. Informacje zwrotne są niezwykle bezpośrednie. Maszyna to prawdziwa zabawka. Sprawia wrażenie figlarnej, trochę zadziornej i nieokrzesanej. Nie jest tak dzika jak SuperDuke, ale ogólnie bardziej charyzmatyczna i zuchwała niż pozostałe dwa motocykle.

Po intensywnych testach na drogach, torze wyścigowym i torze supermoto staje się jasne: Każdy z trzech motocykli służy innej grupie docelowej i wciela inną filozofię.

Honda CB1000 Hornet SP to idealny uniwersalny motocykl dla kierowców, którzy chcą połączyć moc, jakość i stosunek jakości do ceny. Oferuje najwyższą moc w teście, najwyższej jakości zawieszenie, a mimo to cenę, która plasuje się w wyższej klasie średniej. "To niesamowicie bojowy i jeszcze bardziej przystępny cenowo motocykl", podsumowuje tester.

Yamaha MT-09 SP to pierwszy wybór dla kierowców, którzy chcą doskonałego połączenia charakteru i praktyczności na co dzień. Silnik CP3 to geniusz dróg wiejskich, zawieszenie Öhlins zapewnia luksusowe odczucia, a ergonomia umożliwia także dłuższe wycieczki. To najbardziej harmonijny motocykl w teście.

KTM 990 Duke to wreszcie motocykl dla indywidualistów, którzy cenią charakter ponad wszystko. To najbardziej niepowtarzalny, emocjonalny motocykl w teście. "Kto zdecyduje się na ten koncept, znajdzie aktywnego jeźdźca naked bike z wysoką wartością rozrywkową", potwierdza opinia społeczności.

Test Naked Bike 2025 pokazuje imponująco: Różnorodność w segmencie nigdy nie była większa. Czy to wyrafinowany siłacz, charakterystyczny uniwersalny motocykl, czy buntowniczy indywidualista – dla każdego gustu znajdzie się odpowiednia maszyna. I to jest ostatecznie prawdziwy zwycięzca tego testu.

Trzy motocykle, trzy charaktery, jeden kask: Arai Quantic towarzyszył nam we wszystkich fazach testów tego porównania filozofii silników. Co wyróżnia ręcznie wykonany japoński kask, to jego bezkompromisowa filozofia bezpieczeństwa. Charakterystyczna okrągła, gładka skorupa zewnętrzna podąża za podstawową zasadą Arai: odprowadzać energię zamiast ją absorbować. W przypadku uderzenia pod kątem kask ma "ześlizgnąć się" i przekierować siłę – filozofia, która sprawdza się od dziesięcioleci.

W trudnych warunkach testowych, między szorstkością dwucylindrowca a wyrafinowaniem czterocylindrowca, Quantic przekonał detalami, które robią różnicę: Obszerne otwarcie kasku ułatwia obsługę między jazdami testowymi, a wysokiej jakości wnętrze zapewnia komfort nawet podczas dłuższych sesji na krętych drogach Bucklige Welt. Efektywna wentylacja utrzymuje chłodną głowę nawet przy letnich temperaturach – co jest niezbędne, gdy przełączasz się między adrenaliną KTM a mocą Hondy. Oczywiście Quantic spełnia aktualne normy ECE R22-06. Więcej informacji o kasku tutaj

Kiedy trzy tak różne charaktery motocyklowe muszą zostać sprowadzone do wspólnego mianownika, to właśnie przez opony. Bridgestone Battlax Hypersport S23 został celowo wybrany jako wspólna opona dla wszystkich testowanych modeli – i okazał się idealnym wyborem dla tego porównania filozofii silników.

W porównaniu do swojego poprzednika S22, S23 oferuje wyraźnie zoptymalizowaną przyczepność na suchej nawierzchni i lepszą stabilność na zakrętach. Innowacyjna technologia Pulse Groove i nowe technologie mieszania zapewniają imponującą przyczepność boczną, której potrzebują zarówno zwinna KTM 990 Duke, jak i potężna Honda CB1000 Hornet SP. Precyzyjne informacje zwrotne dają pewność od pierwszego zakrętu – bez względu na to, czy chodzi o żywiołowy taniec trzycylindrowego Yamahy, czy o wysokie obroty Hondy.

Dla doświadczonych kierowców, którzy chcą poruszać się swoim naked bike'iem zarówno sportowo na drodze, jak i okazjonalnie odwiedzać tor wyścigowy, nie rezygnując z praktyczności na co dzień, S23 to idealny kompromis. Pozwala każdemu z trzech testowanych motocykli wykorzystać swoje indywidualne mocne strony, nie stając się przy tym czynnikiem ograniczającym. Więcej informacji o oponie tutaj

Siedmiu doświadczonych testerów 1000PS, pod przewodnictwem naszego specjalisty od torów wyścigowych Martina Bauera, poddało pięć czołowych naked bike'ów systematycznej ocenie. Każdy pilot wniósł swoją własną perspektywę: od codziennego kierowcy po profesjonalistę torowego, od entuzjasty techniki po emocjonalnego kierowcę. W ten sposób powstały oceny, które uwzględniają wszystkie istotne typy kierowców.

Obiektywne fakty mówią same za siebie: Każdy motocykl został zważony na naszej precyzyjnej wadze 1000PS, systematycznie oceniony w licznych kategoriach i doprowadzony do granic możliwości zarówno na krętych drogach, jak i na torze wyścigowym Bad Fischau oraz na Pannoniaring. Trzy różne tereny ujawniły trzy różne charaktery.

Ta techniczna ocena została uzupełniona szczegółową analizą rynku i opiniami naszej społeczności 1000PS. Wynik to coś więcej niż tylko test porównawczy – to kompleksowa analiza trzech filozofii silników i ich uzasadnienia w nowoczesnym segmencie naked bike'ów.

Od ponad 20 lat 1000PS z pasją angażuje się w autentyczne testy motocyklowe. Nasz zespół redaktorów, profesjonalistów wideo i znawców branży współpracuje, aby tworzyć rzetelne treści, które co miesiąc docierają do ponad 6 milionów entuzjastów motocykli w całej Europie. Zaufanie, jakim obdarzają nas kierowcy, dealerzy i producenci, jest zarówno naszą inspiracją, jak i miarą sukcesu.