Honda CB1000 Hornet SP getest

Het was dat moment toen ik op de wheelie-kam op de Pannonia-Ring naar de vierde versnelling schakelde, het gas erop hield en de voorkant van de nieuwe CB1000 Hornet SP stoutmoedig naar de hemel wees. Ik moest onder mijn helm hardop lachen. Honda? Echt waar? Ja! De nieuwe Hornet is geen brave forenzenmuis meer, maar een volwaardige rebellenzuster met verrassend potentieel. De naam Hornet past hier eindelijk weer. Wild, scherp, agressief en toch op de een of andere manier beheerst - als een samoerai in een designerpak.

De zwarte lak met gouden velgen blijft een kwestie van persoonlijke smaak. Te weinig kleur? Te donker? Maar wat hier aan mechanische substantie over de weg rolt, is een echte rijdersfiets. Na onze test op de landweg kon ik niet wachten om het ding op het circuit echt op de proef te stellen. En de Honda heeft zich kranig geweerd.

Honda stond nooit bekend om escapisme. Toch lijkt men in Japan te hebben besloten dat ook een Naked Bike lekker los mag gaan. De CB1000 Hornet SP is gebaseerd op beproefde techniek, maar krijgt de beste ingrediënten: een Showa SFF-BP USD voorvork, een Öhlins TTX36 achter, Stylema-Brembos voor, Nissin achter. Quickshifter is standaard, het 5-inch TFT biedt connectiviteit en de elektronica kan in drie modi plus twee gebruikersinstellingen worden geconfigureerd.

Met 157 pk bij 11.000 toeren en 107 Nm bij 9.000 begint de pret. Bij een volledig tankgewicht van 212 kilo blijft het gewicht binnen de perken. De configuratie is niet extreem - maar wel perfect in balans. Honda heeft een gulden middenweg gekozen, zonder het rijplezier in te perken.

Deze motor. Geen opgevoerde Tourer-Twin, geen super-V2, maar een klassieke vier-in-lijn met een race-DNA. En hij doet het écht goed. Wat op de landweg al merkbaar was, kwam op het circuit volledig tot zijn recht: krachtig, toerengeil, spontaan. De quickshifter (inclusief blipper) zorgt voor vlotte schakelmomenten, de koppelcurve is breed en gelijkmatig. Het geluid? In lage toeren een diep grommen, bij hoge toeren een rauwe schreeuw. Pure emotie.

Op de rechte stukken trekt de Honda genadeloos zonder inspanning te tonen. Ze levert vermogen zonder je te overweldigen. De gasrespons is direct, maar niet stekelig. Een ware bron van plezier, zonder enige kunstmatigheid.

Wat heb je aan de beste motor als het onderstel niet meewerkt? Maar hier levert de Hornet SP wel. De Showa-voorvork reageert uitstekend en blijft stabiel, terwijl de Öhlins-demping achter van de Naked bike bijna een tracktool maakt. Natuurlijk, de dikke tank beperkt de bewegingsvrijheid. Maar over het geheel zit je comfortabel op de motor. Het stuur is misschien een fractie te sterk gekromd, maar dat is persoonlijke voorkeur.

Het onderstel bestaat uit een 41 mm Showa SFF-BP upside-down-voorvork en een Öhlins TTX36-schokbreker achter. Geremd wordt er met 2x 310 mm Brembo Stylema-schijven voor en een 240 mm Nissin-schijf achter. De bandenformaten zijn 120/70 ZR17 voor en 180/55 ZR17 achter.

In snelle bochten voelt de Honda neutraal en betrouwbaar aan. Kleine lastwisselingen storen niet, de lijn wordt zelfverzekerd gehouden. Alleen bij zware remacties op het circuit toont het ABS zijn grenzen.

De CB1000 Hornet SP biedt moderne hulpsystemen: HSTC-tractiecontrole, Wheelie-control, Engine Brake Control, plus een modern TFT-scherm met RoadSync-interface. De rijmodi dekken de belangrijkste scenario's af. Maar het ABS greep op het circuit te vroeg in en liet de remdruk te abrupt los. Hier merk je: De Honda Hornet SP heeft geen IMU en het ABS voelt op het circuit aan zoals een eenvoudig basismodel.

Wie denkt dat deze Honda slechts een herhaling van de 650er is, heeft het grondig mis. De CB1000 Hornet SP speelt bijna mee in de klasse van de BMW S 1000 R, gelijkwaardig aan de Suzuki GSX-S1000 en ook aan de Yamaha MT-10. Het is niet de meest brute motorfiets, maar duidelijk wilder dan men van Honda zou verwachten. Ze combineert kracht met handling, comfort met karakter.

In directe vergelijking met de Suzuki GSX-S1000 lijkt de motor van de Honda zelfs iets sterker, ook al werkte de quickshifter van de Suzuki iets verfijnder. Vergeleken met de BMW S 1000 R hoeft ze zich niet te verstoppen, ook al is de elektronica van de BMW in de topuitvoering van hogere kwaliteit. De Hornet blijft altijd eerlijk en rijactief.

Hoewel de testdag op de Pannonia-Ring plaatsvond, is de Honda geen pure circuit-exoot. Het zadel is sportief en stevig, maar geschikt voor lange afstanden. De ergonomie is ook geschikt voor langere rijders. Met één uitzondering: met grote schoenen kom je rechts tegen de uitlaat aan. De einddemper is echt groot! De bedieningselementen zijn van hoge kwaliteit en het dashboard is goed afleesbaar. Volgens Honda ligt het verbruik op een acceptabel niveau van 5,9 liter per 100 kilometer.

Accessoire-tip: De standaard einddemper is functioneel, maar geen lust voor het oog. Wie visueel meer wil bereiken, zou hier als eerste moeten upgraden.

Beter had de testomgeving voor de Honda CB1000 Hornet SP nauwelijks kunnen zijn: Tijdens de 1000PS Bridgestone Trackdays op de Pannoniaring mocht de nieuwe Naked Bike laten zien wat hij werkelijk in huis heeft ver weg van kunstmatig gechoreografeerde presentaties of gladgestreken persbijeenkomsten. Deze Trackdays zijn al jaren een eerlijke, merkonafhankelijke platform voor ambitieuze rijders zonder tijdsdruk, maar met veel tempo. Vooral de Pannoniaring, met zijn vloeiende layout en vergevingsgezinde uitloopstroken, is de ideale plek om een motorfiets aan de limiet te ervaren. Precies daar onthulde de Hornet SP haar sportieve ziel en bleek een verrassend krachtig apparaat met verbazingwekkend fijn gevoel. De sfeer? Ontspannen, familiair en technisch veeleisend precies de juiste omgeving om een Naked Bike te testen die meer kan dan alleen stadsverkeer. Veel dank aan de geweldige collega's in de gele groep. Het samen rijden met jullie was een groot plezier!

Wat mij bij deze test bijzonder heeft overtuigd, was de prestaties van de Bridgestone S23 precies diezelfde banden die we eerder bij de landwegtest hebben gebruikt. En hoewel ze voornamelijk als sportieve straatbanden worden beschouwd, hebben ze hier op de Ring bewezen dat ze ook bij ambitieuze circuituitjes standhouden. Dat is geen vanzelfsprekendheid: Terwijl velen zweren bij gespecialiseerde slicks of hypersportieve rubbers, bieden de S23 een indrukwekkende mix van dagelijks gebruiksgemak en circuitvertrouwen. Geen glijden, geen abrupt wegglijden gewoon voorspelbare grip, zelfs bij een stevige rijstijl. Vooral in combinatie met het precieze, maar niet nerveuze onderstel van de Hornet SP resulteert dit in een samenhangend en vertrouwenwekkend totaalbeeld.