Aprilia Dorsoduro 750 w Retro Teście: Ponadczasowy Włoski Charakter

Był słoneczny dzień kwietniowy w 2008 roku, kiedy wyldowałem na lotnisku w Rzymie. Oczekiwania były takie jak zawsze na włoskich prezentacjach prasowych: człowiek ma nadziej na najlepsze, ale przygotowuje si na najgorsze. Tym razem miało by inaczej. Na mnie czekała już Dorsoduro 750 motocykl, który miał na nowo zdefiniowa granic midzy Supermoto a Naked Bike.

Do dziś pamitam moment, kiedy zobaczyłem czarnego testowego potwora. Obok stała wersja z ozdobnymi złotymi felgami i czerwonym designem, która od razu mnie oczarowała aż do momentu, gdy menadżerka wydarzenia skierowała mnie do wersji seryjnej. Jednak nawet bez dodatków Dorsoduro emanowała szczególn aur. Wysokiej jakości rama, wyrazisty wahacz i przemyślana linia zdradzały od razu: to nie jest zwykły motocykl.

Silnik V2 o pojemności 750 cm³ był mi już znany z modelu Shiver, ale w Dorsoduro pokazał si z dużo dojrzalszej strony. Elektroniczne sterowanie przepustnic (ride-by-wire) z trzema różnymi mapowaniami Sport, Touring i Rain było w tamtych czasach prawdziwym skokiem technologicznym. Moc 92 KM i 82 Nm idealnie wstrzeliwała si w złoty środek midzy codzienn użyteczności a frajd z jazdy. Co mnie wtedy szczególnie zachwyciło: można było bez problemu pokona cał górsk tras na tym samym biegu, tak elastyczny był ten silnik.

Po 15 latach okazuje si, że pocztkowy sceptycyzm wobec elektronicznego sterowania przepustnic był nieuzasadniony. Na forach właściciele raportuj o zadziwiajcej niezawodności systemu. Niemniej jednak, na przestrzeni lat uwidoczniły si pewne typowe słabości. Pompa wodna ma tendencj do przecieków po około 40 000 kilometrach, a łańcuch wtórny wymaga czstszego nacigania niż w porównywalnych modelach.

Społecznoś wystawiła temu silnikowi zaskakujco dobr opini. Pocztkowe obawy dotyczce elektroniki nie sprawdziły si wrcz przeciwnie. Mapowanie zostało nawet ulepszone przez aktualizacje w trakcie produkcji. Interwały serwisowe co 10 000 kilometrów s praktyczne, cho kontrola luzu zaworowego co 20 000 kilometrów w silniku V2 jest nieco bardziej skomplikowana. Czsto wymienian wad jest mały 12-litrowy zbiornik, który wymusza regularne tankowanie podczas dłuższych tras.

Rozwój cenowy Dorsoduro 750 pokazuje interesujcy przebieg. Po pocztkowej utracie wartości rynek ustabilizował si na poziomie od 3.500 do 5.500 euro, w zależności od stanu i przebiegu. Dobrze utrzymane egzemplarze z pierwszej serii nawet delikatnie zyskały na wartości to trend czsto obserwowany w przypadku charakterystycznych włoskich motocykli.

To, co zaczło si jako odważny krok w nowy segment, okazało si by dalekowzrocznym posuniciem. Dorsoduro 750 w wielu aspektach wyprzedzała swoje czasy. Elektroniczne sterowanie silnikiem, które dziś jest standardem, działało już wtedy zaskakujco dobrze. Połczenie codziennej użyteczności z możliwościami sportowymi nadal imponuje, nawet 15 lat później.

Dla kogo dziś Dorsoduro 750 jest właściwym wyborem? Dla tych, którzy szukaj charakternego motocykla z nowoczesn technologi i chc wyróżnia si z tłumu. Ograniczona moc, łagodna charakterystyka i zrównoważone zawieszenie sprawiaj, że Dorsoduro jest interesujca także dla powracajcych motocyklistów. Warunkiem jest jednak gotowoś do zaprzyjaźnienia si z włoskim temperamentem i planowania regularnych postojów na tankowanie.

Patrzc wstecz, musz si uśmiechn: Pocztkowy sceptycyzm na rzymskim lotnisku był całkowicie nieuzasadniony. Dorsoduro 750 okazała si zadziwiajco ponadczasowa zarówno w swoim designie, jak i koncepcji technicznej. Prawdziwy aktor charakteru w najlepszym tego słowa znaczeniu, który wzbogacił szybko zmieniajcy si świat motocykli o fascynujcy aspekt.