Ducati Panigale V4S 2025 – Test op Straat & Circuit

In een uitgebreide test heb ik de Panigale V4S zowel op de openbare weg als op de Slovakia Ring gereden - en laat ik zien waartoe deze motor echt in staat is, waar zijn grenzen liggen en waarom hij ondanks zijn radicaliteit ook in het dagelijks leven weet te overtuigen.

Al bij het eerste opstappen is het duidelijk: de Ducati Panigale V4S is een volledig sportief vormgegeven motorfiets. De nieuw gevormde tank zorgt voor betere grip met de knieën, en het slanke design vergemakkelijkt de integratie van het lichaam in de voertuiglijn. Ondanks de sportieve zitpositie is de kniekant verrassend comfortabel voor dagelijks gebruik, zelfs voor grotere rijders. Alleen het gewicht op de polsen en het koppelingswerk in stadsverkeer herinneren aan de nadruk op racen.

De motor gedraagt zich verfijnder dan verwacht. Met 216 pk en 120 Nm is de vermogensafgifte in de lagere toeren verrassend gecontroleerd. Zelfs bij langzaam rijden blijft de V4 rustig en vertoont geen neiging tot schokken. Het motorblok wordt pas echt levendig vanaf ongeveer 6.000 tot 7.000 tpm. Vanaf dat punt duwt de Ducati met overtuiging door om vanaf 9.000 tpm echt toe te slaan. Echter, dit bereik wordt op de openbare weg zelden bereikt. Waarom? De eerste versnelling is extreem lang en reikt al tot 160 km/u, wat op het circuit zinvol is om daar ook de eerste versnelling te kunnen gebruiken, maar in krappe bochten op de weg onpraktisch wordt. Hier zou men moeten ingrijpen met een kortere totale overbrenging.

De elektronisch geregelde Öhlins-ophanging blijkt in het dagelijks leven een echte plus te zijn. In een comfortabele afstelling worden zelfs slechte wegdekken moeiteloos opgenomen. De motorfiets blijft altijd stabiel, maar voelt nooit overgedempt aan. Wie de modus op sportief zet, merkt onmiddellijk de verscherpte respons, ideaal voor dynamische ritten op secundaire wegen. Over het algemeen biedt de verbeterde elektronische ophangingsregeling ook goede automatische modi die de demping aanpassen aan de rijsituatie, wat de rijder het instelwerk bespaart.

Op het gebied van elektronica heeft Ducati diep in de trucendoos gegrepen. Het grote 6,9-inch TFT-scherm geeft overzichtelijk alle actieve systemen weer, van tractie- tot slide- en wheeliecontrole. Een bijzonderheid is het nieuwe eCBS, een intelligent gecombineerd remsysteem dat bij het remmen automatisch de achterrem activeert - zelfs als de rijder de rem al heeft losgelaten. Dit geeft vooral bij het insturen extra stabiliteit en helpt de rijder om een strakkere bochtstraal te kiezen.

Per saldo presenteert de Panigale V4S zich op secundaire wegen als een verrassend beheersbare motor met enorm potentieel. Ondanks de krachtsexplosie bij hogere toeren laat de Ducati zich in het dagelijks leven goed doseren. Het is echter duidelijk: deze motor wil uitgedaagd worden, en dat kan maar gedeeltelijk in het openbare wegverkeer.

Op de Slovakia Ring toont de Panigale V4S zijn ware potentieel. Hier, op een veeleisend circuit met snelle heuveltoppen, lange rechte stukken en krappe bochten, komt het V4-motorblok tot volle wasdom. Vanaf 8.000 tpm levert de motor constant meer dan 200 pk, oplopend tot de begrenzer bij 15.000 tpm. Het vermogen om soepel te draaien, gecombineerd met de opmerkelijke rust, maakt het mogelijk om versnelling na versnelling vol van kracht te benutten zonder nerveus gedrag of onzuivere gasreacties. Dat maakt ook een zeer nauwkeurige toepassing van de 216 pk mogelijk.

Het effect van de terugdraaiende krukas is bijzonder merkbaar. Deze helpt actief om het voorwiel bij sterke acceleratie op de grond te houden – een echt veiligheids- en prestatievoordeel. Deze eigenschap is vooral nuttig in de lagere versnellingen, waar de aerodynamica door de geringe luchtstroom nog niet volledig effectief is. Bij snelheden boven de 200 km/u, bijvoorbeeld over de heuveltoppen van de Slovakia Ring, blijft de voorkant dankzij aerodynamica en motorbalans geruststellend stabiel, waardoor veel van het vermogen in voortstuwing kan worden omgezet. Wat dan nog te veel is, wordt door de elektronica betrouwbaar en voorzichtig weggenomen. Hierbij toont het systeem zijn echte kunnen. De rijhulpmiddelen grijpen gevoelig, maar niet betuttelend in. Vooral het eCBS overtuigt bij het harde afremmen voor krappe bochten, waar de motorfiets dankzij de extra achterrem rustig en stabiel blijft. Ook bij het insturen blijft er een restremmoment bestaan, wat de handelbaarheid verder verbetert. Een pluspunt zowel op het circuit als op de weg.

Ook de nieuwe chassis-setup met veranderde stijfheden en de lichtere dubbele swingarm laten hun effecten zien op het circuit. De motor blijft ook bij hobbels stabiel, absorbeert schokken in hellingshoek beter en biedt goede grip aan het achterwiel, vooral met racebanden in Big-Size-formaat. Hoewel de nieuwe swingarm goed functioneert, zullen veel mensen waarschijnlijk treuren om de iconische enkelzijdige swingarm die het uiterlijk van Ducati decennialang heeft bepaald. Maar aan alles komt een eind, of had je je nog tien jaar geleden kunnen voorstellen dat Ducati geen V2 meer in hun superbikes zou gebruiken?

De semi-actieve ophanging is ideaal aanpasbaar via de modi Track 1 en Track 2. Terwijl Track 1 mikt op strakke prestaties, biedt Track 2 een iets comfortabelere maar even sportieve afstemming - ideaal voor circuits met meer oneffenheden. Een overstap naar Big-Size Pirelli-banden zorgt daarnaast voor meer bochtenplezier op het apex en ondersteunt krappe bochten zonder dat de geometrie handmatig hoeft te worden aangepast.

In het samenspel van alle componenten wordt duidelijk: de Panigale V4S is op het circuit een scherp, maar controleerbaar gereedschap - een precies en veeleisend gereedschap dat enorme prestaties biedt.