Yamaha Tenere 700 2025 getest op de weg

De Yamaha Tenere 700 is de afgelopen jaren vooral bekend geworden vanwege haar offroad-capaciteiten en robuustheid. Voor het modeljaar 2025 heeft Yamaha enkele cruciale elementen van de reisenduro herzien - de focus ligt minder op radicale vernieuwingen, en meer op gerichte technische en ergonomische aanpassingen. In plaats van opnieuw in het terrein te presenteren, werd de nieuwe versie dit keer onder wegomstandigheden getest: op smalle landwegen in de Bucklige Welt, in de bochtige gedeelten van de Alpenvoorlanden, op snelwegetappes en in stadsverkeer. Ook nat weer maakte deel uit van het programma. De testploeg, bestaande uit hoofdredacteur Poky, enduro-reiziger Wolf en reisendurorijder McGregor, beoordeelt de vernieuwde Tenere 700 vanuit verschillende invalshoeken.

Centraal in de technische update staat het nieuwe Ride-by-Wire-systeem, dat de traditionele gaskabel vervangt. Dit maakt voor het eerst het gebruik van twee rijmodi mogelijk - "Explore" en "Sport" - evenals uitschakelbare tractiecontrole. Ook nieuw is een optionele Quickshifter met blipperfunctie, die schakelen zonder koppeling in beide richtingen mogelijk maakt, hoewel deze helaas niet op onze testmachine was geïnstalleerd. Het onderstel is op verschillende punten herzien en is nu volledig instelbaar - inclusief veervoorspanning voor en demping achter.

Ook op het gebied van ergonomie en display is er verfijning doorgevoerd: Een nieuw 6,3-inch TFT-display biedt twee weergavemodi, het bedieningsconcept is herzien en de schakelaars op het stuur en in het cockpit zijn opnieuw ontworpen. Yamaha blijft echter afzien van andere functies zoals een cruisecontrol of een meertraps tractiecontrole, waarbij verwezen wordt naar het functionele en minimalistische karakter van het model. Of deze beslissingen voldoen aan de vereisten van moderne langeafstandsreizen werd tijdens de test uitvoerig onderzocht.

Bij direct gebruik op de weg wordt al snel duidelijk dat de nieuwe rijmodus-logica een van de belangrijkste veranderingen in het dagelijks gebruik is. De twee modi "Explore" en "Sport" verschillen merkbaar. De Sport-modus werkt met een directere gasrespons en wordt de voorkeursmodus bij vlotte ritten, terwijl "Explore" een zachtere karakteristiek biedt, die in de regen of in stadsverkeer aangenaam blijkt. Poky merkte op dat de Sport-modus hem "aan de oude gaskabel-Tenere doet denken" - vooral op natte wegen is het wisselen naar de Explore-modus zinvol. De eerder typerende CP2-lastwisselingen bij lage toeren zijn zelfs in de Sport-modus minder scherp.

De tractiecontrole is beperkt tot één stand, en is ofwel Aan of Uit, wat Yamaha verklaart met een verwijzing naar de puristische benadering van het model. Evenzo is er een driestaps ABS, dat zich tijdens het rijden op de weg echter niet echt manifesteerde – het bleef continu geactiveerd. De hulpsystemen kunnen niet alleen via het menu dat door de Modus-knop wordt opgeroepen worden uitgeschakeld, maar ook heel eenvoudig via de ABS-knop in het dashboard. Deze moet drie seconden worden ingedrukt om de systemen naar de vorige instelling te laten terugkeren. Het grootste voordeel biedt dit echter op los terrein.

Het nieuwe TFT-display biedt twee weergavemodi: een analoog ogende stijl met gesimuleerd ronde instrumenten en een vereenvoudigde, rally-geïnspireerde variant. De grafische uitvoering werd als modern en overzichtelijk beoordeeld. Wat de bediening betreft, is er een joystick aan de linkerzijde van het stuur en een modusknop aan de rechterkant. Poky had kritiek op de scheiding van functies: hoewel er een schakelaar met de aanduiding "Modus" is, schakelt deze niet direct tussen de twee rijmodi – hiervoor is een aparte handeling vereist. "Ik zou dat rechtstreeks op één knop hebben gelegd," was zijn opmerking over de logica van deze beslissing.

Ergonomisch gezien blijft de Tenere 700 goed bruikbaar voor langere rijders. Poky, met een lengte van 1,87 m, constateerde dat het voertuig zelfs bij een langere rijpositie goed beheersbaar blijft, hoewel het zwaartepunt merkbaar hoog blijft. Het instuurgedrag is, net als bij de voorgangermodellen, eerder neutraal, en snelle richtingsveranderingen vereisen actieve krachtinspanning – typisch voor motoren met een 21-inch voorwiel. Er was kritiek op het remgedrag. Poky merkte op dat er een voelbare speling in de voorvork zit, die met nauwelijks weerstand inzakt voordat de demping actief wordt. Hier zou het onderstel progressiever kunnen werken. Desondanks kon de motorfiets vlot door het bochtige terrein worden gereden en gaf over het algemeen een samenhangend rijgevoel. Gemotiveerde rijders zouden echter zowel op als naast de verharde weg de Tenere 700 Rally met het kwalitatief betere KYB-onderstel kunnen verkiezen.

Een onderwerp dat vooral opvalt bij langere toertochten, is de ergonomie voor bestuurder en passagier. De doorlopende zitting is in 2025 nieuw. Deze biedt meer bewegingsvrijheid, wat bij offroad-gebruik nuttig is, maar biedt op lange snelwegetappes slechts beperkt comfort. Poky merkte op dat de bekleding vrij snel inzakt en vooral op langere snelwegritten tot zitklachten kan leiden. Ook de positie van de passagier kwam aan bod: Voor kleinere passagiers is het zicht naar voren beperkt, en er ontbreken standaard handgrepen of andere hulpmiddelen om zich aan vast te houden. Poky's conclusie: "Er zijn aanzienlijk interessantere modellen voor het reizen met z'n tweeën."

Een ander punt van kritiek betrof de windbescherming. Ondanks enkele aanpassingen blijft het windscherm vrij smal en biedt het vooral langere rijders weinig bescherming tegen wind of regen. Tijdens een regenbui merkte Poky op dat de schouders volledig blootgesteld waren aan het weer. Tegelijkertijd moet men echter opmerken dat een groter windscherm waarschijnlijk de markante look van de Tenere zou beïnvloeden. Voor ons, 1000PS-testers, kunnen slechts weinig reisenduro's de rally-uitstraling van de Tenere evenaren. Een compromis dat Yamaha mogelijk bewust heeft gemaakt.

Wolf beschikt over veel reiservaring – onlangs was hij nog in gebieden zoals de Kaukasus, Albanië en Kroatië. Voor hem is het cruciaal dat een motorfiets ook op slechte wegen en tijdens lange etappes functioneel blijft. De eendelige zitting wordt door hem positief beoordeeld, vooral met het oog op actieve rijstijl buiten de gebaande paden. Vooral bij steilere passages of langere belasting waardeert hij de bewegingsvrijheid die deze constructie biedt. Hoewel het zitcomfort zelf niet uitzonderlijk hoog is, beschouwt hij de zitting als minstens gelijkwaardig aan die van het vorige model.

Ook het herziene onderstel maakt een positieve indruk. Dat het nu aan de voorkant in veervoorspanning en aan de achterkant in dempingsniveau verstelbaar is, biedt volgens Wolf een praktisch voordeel - vooral bij wisselende belading. Tijdens de test werden de instellingen niet gewijzigd, omdat de afstemming op de weg al als passend werd ervaren. Voor offroad-gebruik ziet hij hier nog meer potentieel.

Met een lengte van ongeveer 1,75 m behoort Wolf niet tot de bijzonder grote rijders. De zithoogte van de Tenere van 875 mm kan in bepaalde situaties dan ook een uitdaging zijn. Hij beschrijft de motor als over het algemeen handelbaar, hoewel deze nog steeds een relatief hoog zwaartepunt heeft. De nieuwe plaatsing van de tank - nu dieper en verder naar voren - heeft de kopzwaarte in vergelijking met de voorganger enigszins verminderd, maar is niet volledig geëlimineerd. Bij het manoeuvreren en stilhouden op ongelijke ondergrond kan het noodzakelijk zijn vooruitziend te handelen. Dit is echter niets ongebruikelijks voor dit type voertuig, maar helaas gangbaar voor kortbenige reisenduro-rijders.

Een veelbesproken punt in de adventure-gemeenschap is de overgang naar elektronisch aangestuurde systemen – vooral het nieuwe Ride-by-Wire-systeem. Wolf is hier niet onder de indruk van mogelijke zorgen: Hij heeft met tal van moderne motoren lange afstanden afgelegd en heeft nooit een elektronisch probleem meegemaakt dat hem onderweg deed stoppen. Zelfs op afgelegen routes zoals in Centraal-Azië of de bergen van de Balkan is moderne elektronica tot dusver betrouwbaar gebleven. Het idee dat een eenvoudiger kabelsysteem automatisch robuuster zou zijn, is volgens hem niet meer van deze tijd. Zijn oordeel luidt dan ook: "Ik zou geen twijfel hebben om met de Tenere van 2025 de wereld rond te reizen."

Een centraal onderwerp voor Wolf blijft de ontbrekende cruisecontrol. Vooral op lange, eentonige etappes - zoals ze ook in afgelegen gebieden zonder snelwegen, maar met urenlange rechte stukken voorkomen - had hij graag dit kenmerk gewild. Aangezien met het nieuwe Ride-by-Wire-systeem de technische basis aanwezig zou zijn, is het ontbreken ervan des te opmerkelijker.

Naast de grote technische vernieuwingen zijn er bij de 2025 Tenere ook een aantal praktische detailverbeteringen doorgevoerd. Volgens Yamaha zijn deze gebaseerd op intensieve feedback uit de community. Hierbij horen een versterkte achterkant voor betere bagageopname, een stabielere uitlaathouder, bredere voetsteunen en een tankdop die niet meer losraakt. Wolf beoordeelt deze aanpassingen als zinvol, ook al zouden ze op zichzelf geen reden zijn om van het vorige model over te stappen. Toch prijst hij dat Yamaha naar echte gebruikersfeedback heeft geluisterd: "Dat toont aan dat ze een luisterend oor hebben voor de community."

Een belangrijk punt blijft de beperkte laadcapaciteit: Met een maximaal toegestane totaalgewicht bevindt de Tenere zich in vergelijking met andere reisenduro's aan het lagere eind. Volledig uitgerust met koffers, accessoires, bagage en met z'n tweeën zit je snel aan of over de limiet. Toch is dit in de praktijk vaak minder problematisch, zolang je gericht en veilig laadt. Uit eigen ervaring weten we dat de betrouwbare Tenere zelfs zware Albanese wegen met een vriendin en zwaar beladen koffers probleemloos, hoewel strikt genomen niet legaal, aankan.

De nieuwe optie van een Quickshifter met blipperfunctie ziet Wolf als een welkome aanvulling, hoewel de transmissie al eerder goed zonder koppeling te schakelen was. "Een zinvolle aanvinkoptie" in de configurator, vat hij samen. Het zou alleen mooi zijn geweest om de functionaliteit van de nieuwe schakelhulp ook daadwerkelijk te kunnen testen. De veranderingen aan het schakelmechanisme – zoals extra schakelhonden en gewijzigde hoeken – bleven voor hem tijdens het rijden daarentegen onopgemerkt.

Aan het einde van de test blijft er voor Wolf vooral één positief punt hangen: Ondanks de technische vernieuwingen heeft de Tenere haar karakter behouden. Vooral in de Sportmodus is het responsgedrag erg vergelijkbaar met dat van eerdere modellen met gaskabel. Voor hem is het duidelijk: De Tenere 700 blijft ondanks de updates een typische Tenere - met bekende sterke punten en begrijpelijke beperkingen.

De HJC RPHA 60 was tijdens onze voorjaarstest met de reisenduro's voor het eerst langer in gebruik. Opvallend: De helm zit ook bij hogere snelheden stabiel en verschuift niet – zelfs niet bij zijwind of snelle hoofdbewegingen. Op langere trajecten over landwegen valt het goede draagcomfort op. De ventilatie werkt effectief, zelfs op warmere dagen blijft het hoofd goed getemperd, zonder tocht of storende geluiden. Het mechanisme voor het zonnevizier is gemakkelijk bereikbaar en kan ook met handschoenen bediend worden. Met ongeveer 1700 gram is de helm niet bijzonder licht, maar past binnen de norm van wat in deze klasse gebruikelijk is. Bovendien is de helm ruim gesneden, Poky en Gregor, die bij HJC normaal maat L dragen, zaten bij de RPHA 60 prima in een M.

De IXS Venture-serie werd in drie uitvoeringen getest: Air, STX en Bigair. De Air-versie biedt veel ventilatie en is daarmee geschikt voor warmere dagen. Het STX-model bood bij wisselvallig weer een goede bescherming zonder oververhitting. Bij het Bigair-model zijn de ventilatiemogelijkheden nog uitgebreider. De pasvorm van alle varianten is nauwsluitend zonder te knellen; bewegingsvrijheid blijft behouden. Opvallend was ook: De kleding flappert niet bij hogere snelheden en er traden geen drukpunten op tijdens de test. De handschoenen van de serie bieden een zeer bevredigende touch-functie. Alle geteste jasvarianten kunnen worden gecombineerd met gangbare airbagsystemen.

Al jaren gebruiken we de Calimoto-app om onze testroutes te verbeteren en nog onbekende wegen te ontdekken. De testronde die in deze test werd gereden, door de prachtige Neder-Oostenrijkse Voor-Alpen, hebben we door Calimoto laten berekenen.