Ducati Multistrada V2 S vs. BMW F 900 XR Test & Vergelijk

Duitsland versus Italië - dat klinkt als verstand tegen passie. Maar in 2025 is dit contrast allang niet meer zo duidelijk. Tijdens een meerdaagse tour in Spanje, onder soms minder dan ideale weersomstandigheden, hebben we de Multistrada V2 S en de BMW F 900 XR grondig getest. Onze missie: rij-indrukken leveren die je niet uit de folder kunt halen.

Beide motorfietsen gebruiken een tweecilindermotor, de Ducati met een 90° V-configuratie, de BMW met een paralleltwin. De Multistrada V2 S levert 115,6 pk bij 10.500 tpm en 92,1 Nm bij 8.250 tpm. De BMW haalt 105 pk bij 8.500 tpm en 93 Nm bij 6.750 tpm. In de praktijk betekent dit: meer kracht onderin bij de BMW, daarentegen meer toerenplezier en topvermogen bij de Ducati. Beide motorfietsen laten zich vanaf ongeveer 2.000 tpm soepel berijden. De BMW scoort met een nog verfijndere gasreactie, hoewel in de Road-modus een kleine schok voelbaar is. De Multistrada blijft soepel en goed controleerbaar. Wat trillingen betreft: de Ducati blijft rustig, de BMW vertoont vanaf 130 km/h lichte, hoogfrequente trillingen in het stuur.

Beide motorfietsen zijn uitgerust met semi-actieve vering, maar het verschil is duidelijk: de Ducati reageert verfijnder en biedt een betere balans tussen comfort en sportiviteit. De F 900 XR voelt over het algemeen stijver aan, en de overgang tussen Road- en Dynamic-modus biedt vooral meer stabiliteit, maar nauwelijks winst in comfort.

De Multistrada voelt aan als een klassieke allroad: rechtop, met de armen recht naar voren gestrekt, veel bewegingsvrijheid en comfort, zelfs voor langere rijders. De BMW daarentegen positioneert de rijder dichter bij het stuur met een scherpere kniehoek. Ideaal voor kleinere personen, maar boven de 1,85 m kan het wat krap aanvoelen in de onderlichaamsregio. De stuuruitslag van de BMW is bovendien aanzienlijk beperkter, wat merkbaar is bij het manoeuvreren op een parkeerplaats of bij krappe draaibewegingen.

De koppeling van de BMW is makkelijker te bedienen, terwijl de Ducati wat meer handkracht vergt maar daarvoor een zeer soepel schakelen biedt. Beide motoren zijn uitgerust met een quickshifter met blipper, die goed functioneren maar niet opschakelen bij gesloten gas. De Ducati blinkt uit in consistentie qua schakelkwaliteit, terwijl de schakelhulp van de BMW soms wat hakerig aanvoelt afhankelijk van het toerental.

De remmen tonen duidelijke verschillen: de Ducati beschikt over een fijner doseerbaar systeem met meer progressie aan de hendel, terwijl de BMW weliswaar sterke remprestaties levert, maar met meer vrije slag en minder feedback. Dit geldt voor de voorremmen en is nog meer van toepassing op de achterremmen.

De windbescherming van de Ducati is overtuigend: in de hoogste stand wordt de helm uit de wind gehouden en de schouders worden minimaal geraakt. De BMW daarentegen vertoont in hogere posities duidelijke turbulentie rond de helm, vooral voor langere rijders. Het zitcomfort was te kort getest voor een definitief oordeel, maar beide motoren lieten een goede eerste indruk achter. Hitteontwikkeling was bij geen van beide motorfietsen een probleem.

De Ducati blinkt uit in lichtvoetigheid bij het insturen, neutraal gedrag in bochten en soepel handling, zelfs op slechte wegen. De BMW is ook wendbaar, maar voelt merkbaar nerveuzer aan bij abrupte richtingsveranderingen of een dwingende rijstijl. Ze vergt daar meer correcties en wil eerder met het lichaam in de bochten worden getrokken. Hier wordt het verschil in voertuigconcept duidelijk: de Multistrada V2 S is een allroad, zij het zeer gericht op de weg. De F 900 XR heeft als sporttoer echter meer naked bike-genen, waardoor ze zich door de voorwielgerichte ergonomie en het smallere stuur meer als een straatmotor voelt.

Het koppelgedrag van de Ducati en BMW zou interessanterwijs echter het tegenovergestelde laten vermoeden: de XR heeft meer punch in het middensegment, terwijl de Ducati langer vermogen levert tot in hogere toerentallen. Bij de doortrektesten zat de BMW eerder op de begrenzer, terwijl de Ducati verder doortrok. Hier komen de sportieve genen van de Ducati V2-motor naar voren. In krappe bochten heeft de BMW Twin echter een klein voordeel.

Terwijl we door de vochtige, bochtige landwegen van Noord-Spanje reden, werd al snel duidelijk: beide motorfietsen zijn veel meer dan middenklasse-sporttourers. Ondanks de soms barre omstandigheden ontdekten we waar de sterke en zwakke punten van deze twee concepten liggen. Sportief rijden onder uitdagende omstandigheden brengt echter zeker enkele risico's met zich mee, dus dit keer beschermden we ons extra met airbagvesten.

Tijdens de hele testperiode droegen we het nieuwe AI-1 Airbagvest, een samenwerkingsproduct van KLIM en In&Motion. Het wordt comfortabel onder de motorjas gedragen en werkt volledig autonoom - zonder verbinding met de motorfiets. Het systeem activeert zichzelf bij beweging, herkent ongevallen binnen 60 milliseconden en blaast de airbag op om de thorax, wervelkolom en nek te beschermen. Het vest weegt 1,3 kilogram, is ademend, uitgerust met een D3O-rugprotector en kan via een app worden ingesteld op verschillende gebruiksmodi - van straatgebruik, offroad, tot op het circuit. Tijdens de test traden er geen storingen of ongewenste activeringen op en het bood bovendien aangename warmte bij koel weer.

Wat betreft de afwerkingskwaliteit scheiden de twee testkandidaten verrassend duidelijk van elkaar. De BMW F 900 XR oogt algeheel solide en is naar een prijs vanaf €12.300 kwalitatief afgewerkt. Kabels zijn netjes geleid, kunststofdelen zitten precies op hun plaats en er zijn geen visueel storende gaten of onregelmatigheden te vinden. Het valt vooral positief op dat zelfs in goed zichtbare gebieden zoals het cockpit of aan de motorzijde met eenvoudige, maar effectieve afdekkingen is gewerkt om een opgeruimd uiterlijk te creëren.

De Ducati Multistrada V2 S presenteert zich heel anders. Ondanks de aanzienlijk hogere prijs vanaf €18.490 toont ze meerdere zwakheden in de afwerking. Opvallend is een zekere kabelwirwar aan de linkerkant van het voertuig, deels met open stekkeruiteinden. Ook de spleetmaten en de pasvorm van sommige kunststofpanelen, vooral in het cockpitgebied, geven een onafgewerkte indruk. Het gebruik van een eenvoudige, onooglijke compensatietank voor de remvloeistof ("urinebeker") past evenmin bij de premiumaanspraak. Hoewel de Ducati op de weg uitblinkt, toont ze in de detaillering een zekere nalatigheid die niet strookt met het verder hoge niveau.

Daarentegen biedt de Multistrada V2 S langere onderhoudsintervallen van 15.000 km voor de oliewissel en 30.000 km voor de klepspelingcontrole. De BMW moet elke 10.000 km voor een oliewissel en elke 20.000 km voor een klepspelingcontrole.

De Ducati Multistrada V2 S is qua rijgedrag de verfijndere machine. Wie op zoek is naar een uiterst veelzijdige, zeer fijn reagerende vering, een neutrale stuureigenschap, uitgebreide elektronica, een gretige V2-motor en tegelijkertijd pragmatische toereigenschappen, zal hier gelukkig van worden. De F 900 XR is sportiever afgesteld, biedt toch een redelijke veelzijdigheid, maar moet qua verfijning het onderspit delven, afgezien van de afwerking. Omdat ook de standaarduitrustingen en prijsklassen sterk uiteenlopen, hangt de definitieve aankoopbeslissing af van persoonlijke voorkeuren.