Ducati XDiavel V4 2025 getest: Cruisen met V4-kracht

De testrit rond Grasse, midden in de Zee-Alpen, biedt een realistisch scala aan uitdagingen: druk stadsverkeer, ruwe asfaltwegen in smalle haarspeldbochten, lange bergopwaartse secties met wisselende bochten – en de Gorges du Verdon als dynamisch hoogtepunt. Precies de condities waarin een sport-cruiser met volledige elektronische uitrusting zijn alledaagse geschiktheid moet bewijzen. De testroute inclusief de rit door de Gorges du Verdon heb ik voor jullie op Calimoto vastgelegd om na te rijden.

De XDiavel V4 blijft een visueel statement – lang, laag, breed, met een duidelijke silhouet. De proporties blijven trouw aan de typische power-cruiser-uitstraling, maar door de herziening oogt hij strakker en technisch opgeruimder. De grote 20-liter stalen tank bouwt hoog voor de rijder op en wordt omgeven door hoekig gevormde zijkanten. De lijnen vloeien in één doorlopende beweging naar de minimalistisch gehouden achterkant. Van boven bekeken lijkt de XDiavel op een echt Cornetto.

Uit de Diavel V4 kwam al de uitlaat met vier eindpijpen, al presenteert de elegante enkelzijdige swingarm zich gelijkend maar niet identiek, en laat het massieve achterwiel op de hoogwaardige velg echt opvallen. Het achterdeel is zonder twijfel de meest aantrekkelijke kant van de XDiavel, al wordt de cleane look wat verstoord door de minder stijlvolle plaatsing van de passagiersvoetsteunen, wat beter was opgelost in de Diavel.

Ducati spreekt over een herziende lichtsignatuur: vooraan bevindt zich nu een herontworpen LED-koplamp met dagrijverlichting, achteraan een slanke LED-strip die afhankelijk van de rijstand als positie- of remlicht functioneert. De knipperlichten zijn vooraan in de kuip geïntegreerd, een pluspunt voor de optische helderheid, achteraan zijn de dynamische richtingaanwijzers aan de ruime kentekenplaathouder gemonteerd.

Twee kleurenopties worden aangeboden: Burning Red en Black Lava, beide speciaal voor de nieuwe XDiavel V4 ontwikkeld. De laatste kost een meerprijs van 300 euro en past met zijn naar violet neigende oppervlak bijzonder goed bij de uitzonderlijke look van de motor. De afwerking en de materialen zijn van constante hoge kwaliteit, ook al worden op sommige plaatsen kunststofdelen met aluminiumlook gebruikt waar geborsteld aluminium verwacht zou worden.

De nieuwe V4 Granturismo heeft grote schoenen te vullen, want cruisers en V2's horen samen als twee handen op één buik. De V4 in de XDiavel is echter geen gladstrijkende alleskunner. Wie dat verwacht, komt bedrogen uit. In de lage toeren, onder ongeveer 2.500 rpm, reageert de motor met weinig kracht. Daarbij komt een duidelijk voelbaar kettingslaan bij het rollen of gas loslaten in te hoge versnellingen – ongebruikelijk voor een cruiser en soms storend. Vooral bij rustig rijden in de stad met weinig belasting en snelheidswisselingen valt dat op. Wie schakellui in hoge versnellingen wil rijden, zit hier verkeerd; het is nog het best te doen in de Urban-modus, die het vermogen beperkt tot 115 pk en het soepelste reactiegedrag biedt.

Helemaal anders is het beeld als je de motor naar middelhoge en hoge toerentallen brengt: Tussen de 4.000 en 8.000 tpm manifesteert de V4 zijn sterke punten overtuigend. De gasrespons is direct, maar door de rijmodi goed te doseren. Vanaf ongeveer 6.000 toeren wordt het geluid krachtiger, het rochelende aanzuiggeluid komt door de slim geplaatste airbox voor de rijder duidelijk naar voren, voor buitenstaanders echter niet opdringerig. In de Sport-modus brult het motorblok onmiskenbaar – niet luid, maar zeer aanwezig, en op een aangenaam mechanische manier die sommige soundliefhebbers inmiddels missen.

De standaard Quickshifter functioneert in bijna alle situaties vrijwel perfect. Alleen bij geheel gesloten gas weigert hij op te schakelen – wat geen ramp is, maar wel iets om in de stad in overweging te nemen. Daarnaast gaat er bij het schakelen bij lage toeren en deellast een duidelijk voelbare schok door het voertuig. Over het algemeen levert de aandrijving een uitzonderlijk sportieve, maar niet nerveuze performance voor deze voertuigklasse.

Vooral op open landwegen met brede bochten komt het potentieel van de motor tot z'n recht: laat je het gas aan het einde van de bocht ook maar een moment staan en schakel je snel door de gevaren, dan zie je een verbazend hoge snelheid op het nieuwe 6,9 inch display. Het vermogen is vanaf 3.000 toeren altijd beschikbaar, maar dankzij de ultramoderne elektronica nooit overweldigend.

Ducati geeft een normverbruik van 6,6 liter per 100 km op, maar na een tankstop na bijna 140 (redelijk snelle) kilometers konden we het narekenen: Bij vlotte ritten toonde de boordcomputer een verbruik van 7,6 liter – de daadwerkelijke hoeveelheid bij het bijvullen was echter 12 liter, wat neerkomt op een verbruik van 8,7 liter per 100 kilometer. Wie zich in de Urban-modus met een zachte gasrespons verplaatst, kan volgens de boordcomputer het verbruik terugbrengen tot ongeveer 5,7 liter. In de praktijk is dit alleen haalbaar op langere, soepel gereden trajecten zonder versnellingsexplosies, die op de XDiavel V4 helaas zo ontzettend leuk zijn.

Het rijgedrag van de XDiavel V4 verrast op meerdere fronten. Enerzijds laat zij zich, ondanks een wielbasis van 1.620 mm en vooruit geplaatste voetsteunen, gemakkelijker in bochten duwen dan verwacht. Anderzijds oogt zij, ondanks de op comfort gerichte basisafstelling, bij een pittig tempo niet zweverig of vaag. Integendeel: de voorkant blijft bij het aanremmen rustig, het insturen gebeurt precies en biedt voor deze voertuigklasse zeer goed feedback. Dit wordt ondersteund door de standaard Pirelli Diablo Rosso 3 banden, die ook bij lage temperaturen en nat asfalt veel grip en een stabiel rijgedrag bieden.

Bijzonder indrukwekkend: de hellingshoekvrijheid. Ondanks de ontspannen zithouding kan de XDiavel veel verder worden afgekanteld dan je op het oog zou denken – zelfs krappe bochtencombinaties kunnen met een sportieve lijn worden uitgevoerd zonder dat de (verstelbare) voetsteunen snel de grond raken. Vooral bij snelle afdalingen in de Gorges du Verdon was dit een terugkerend aha-moment: "Wanneer raakt mijn hak de asfalt?"

De basisafstemming van het rijwielgedeelte is comfortabel, maar niet zacht. De 50-mm upside-down vork en de centrale schokdemper met 145 mm veerweg (achter) werken voortreffelijk, zonder fout of blaam. Spoorkuilen, lappendekens en harde dwarsnaden worden netjes weggefilterd. De extra veerwegbuffer (+30 mm ten opzichte van het vorige model) aan de achterkant pakt positief uit – de XDiavel V4 blijft ook op slechter asfalt stevig op de weg. Enige smet: de instelmogelijkheden zijn lastig toegankelijk – vooraan vereist het bijzonder gereedschap (door de stuurconstructie zijn met een normale schroevendraaier de rebound- en compressiedemping niet bereikbaar). Achteraan is voor de veervoorspanning een haaksleutel nodig en moet de achterbank en de bestuurdersstoel worden verwijderd; een handwiel zou hier een veel praktischere oplossing zijn geweest.

De Brembo Stylema-installatie aan de voorkant met 330-mm dubbele schijven brengt de motor moeiteloos tot stilstand. De doseerbaarheid is verfijnd, het drukpunt duidelijk, de respons voorspelbaar en bediening met één vinger is mogelijk. Opvallend is ook de achterrem – met een diameter van 265 mm draagt deze merkbaar bij aan de totale vertraging in de cruiser-context en is hij goed te doseren, bijvoorbeeld in haarspeldbochten of bij langzaam manoeuvreren. De enige kritiek betreft de weinig elegant uitgevoerde oplossing van het achterste expansievat – technisch onopvallend, maar visueel geen Ducati-hoogtepunt, net als de gehele rechterkant van de motor met veel openliggende slangen en kabels.

De XDiavel V4 blijft een echte cruiser in zithouding en stuurgeometrie. Een zithoogte van 770 mm zorgt voor een stevige stand, het stuur is breed en relatief hoog – ideaal voor lange rijders, kleinere moeten bij het manoeuvreren iets harder werken. De dik gepolsterde zadel (+58 mm ten opzichte van het vorige model) toont ambitie voor lange afstanden en veroorzaakt na meerdere uren in het zadel geen drukpunten. De passagiersplaats is merkbaar verbeterd en dankzij de standaard (maar op de foto’s niet gemonteerde) handgreep voor het eerst serieus bruikbaar, als je de aanpassing van het rijwielgedeelte doorvoert.

Wie graag sportiever zit, kan door middel van accessoirekits ook de voetsteunpositie van de Diavel krijgen. Het voordeel hiervan is dat je in het zadel kunt opstaan en je zitpositie makkelijk kunt aanpassen. De standaard ver naar voren geplaatste positie, in combinatie met het brede stuur, biedt echter de meer ontspannen cruiser-rijervaring.

Ducati rust de XDiavel V4 standaard uit met een volledig elektronisch pakket, gebaseerd op een 6-assige IMU. De systemen werken hellingshoekafhankelijk en grijpen subtiel in – merkbaar, maar vooral in de sportmodus niet overheersend. Centraal punt zijn de vier rijmodi: Sport, Touring, Urban en Wet. Deze verschillen niet alleen in motorinstelling maar ook in de vooraf ingestelde hulpsystemen – en kunnen bovendien individueel worden geconfigureerd.

De motorkarakteristiek is in drie niveaus instelbaar: "High", "Medium" en "Low", die de gasrespons en vermogensafgifte regelen. Terwijl "High" in de sportmodus een directe respons met volledig vermogen biedt, zorgt "Low" in de Urban- of Wet-modus voor een zeer zachte, goed doseerbare gasrespons – ideaal in stadsverkeer of op gladde ondergronden met een gereduceerd vermogen van 115 pk.

De tractiecontrole (DTC) en wheelie-control (DWC) zijn elk in vier intensiteitsniveaus plus "Off" instelbaar. Ook het ABS is driedimensionaal configureerbaar, waarbij in niveau 1 het ABS op het achterwiel wordt gedeactiveerd – een punt dat vooral sportief georiënteerde rijders zal aanspreken en in de cruiser-klasse waarschijnlijk uniek is. Aanvullend inschakelbaar: Ducati Power Launch (DPL) voor gecontroleerde, maximale acceleratie bij verkeerslichten.

Het nieuwe 6,9-inch TFT-display in 8:3-formaat overtuigt door goede leesbaarheid bij alle lichtomstandigheden, duidelijke menu-indeling en grappige extra informatie – zoals grafische weergaven van het actuele vermogen of de werkende G-krachten. De bediening verloopt via logisch gerangschikte, achtergrondverlichte knoppen op het stuur – met voelbaar drukpunt en intuïtieve bediening. Ook de cruisecontrol is eenvoudig te activeren en te regelen – kleine snelheidsaanpassingen zijn precies te doseren met de wipknop.

Keyless-Go is standaard, waardoor de sleutel tijdens het rijden in de zak kan blijven. Wie meer connectiviteit wil, kan via de Ducati Link App de smartphone koppelen – voor het weergeven van oproepen, berichten of muziekbediening. Zelfs turn-by-turn-navigatie, die op het display wordt weergegeven, behoort tot de standaarduitrusting.

Samenvattend biedt de XDiavel V4 daarmee een van de meest complete en tegelijkertijd praktisch bruikbare elektronische pakketten in het cruisersegment – functioneel, overzichtelijk en zinvol afgestemd.

Na de lunch, ongeveer 2 uur rijden van het hotel, betrekt de lucht en begint het te regenen. Op zo'n 110 km is er dus meer dan genoeg tijd om de nieuwe Wet-modus van de XDiavel uitgebreid te testen. Het vermogen wordt bijna voorzichtig afgegeven, het is verrassend hoe ingetogen een V4 van deze omvang met moderne elektronica kan aanvoelen. Deze beperking komt de veiligheid ten goede, alle hulpsystemen werken op het hoogste interventieniveau. In deze modus kan men de krachtige powercruiser zelfs aan onervaren rijders toevertrouwen.

Een compliment moet ook naar de inmiddels al wat oudere Pirelli Diablo Rosso 3 gaan, die in 2015 speciaal voor de eerste XDiavel werd ontwikkeld. Zelfs bij temperaturen in de enkelcijferige range en natte omstandigheden biedt hij goede grip, en er konden aanvaardbare hellingshoeken worden gereden. Bij het overrijden van putdeksels en zebrapaden is men dan echter wel blij met het veiligheidsnet dat de tractiecontrole biedt.

De Diavel V4, die we al meerdere keren hebben mogen testen en de XDiavel V4 delen de motor en elektronica, maar zijn verder fundamenteel verschillende motoren, ook het rijgevoel verschilt aanzienlijk. De Diavel heeft een 2,5 cm kortere wielbasis (1.593 mm), een hogere zithoogte van 790 mm en biedt een nog wendbaarder, centraler rijgedrag. De XDiavel is met een wielbasis van 1.620 mm langer, zwaarder en ook ontspannender. Ze neemt meer ruimte in – zowel optisch als qua rijgedrag. Wie neigt tussen een urban en performancebike, zal met de Diavel gelukkiger zijn. Wie de cruiser-stijl waardeert, krijgt met de XDiavel het coherenter pakket.

De Ducati XDiavel V4 positioneert zich qua prijs duidelijk in het hogere segment. In Oostenrijk ligt de instapprijs op 37.495 euro, in Duitsland – exclusief NoVA – op 28.990 euro. Voor de matte kleurvariant Black Lava vraagt Ducati een bescheiden meerprijs van 300 euro ten opzichte van de standaard Burning Red. De marktintroductie is gepland voor mei 2025, waarna de levering aan voorbestellers waarschijnlijk zal beginnen.

In het Ducati-accessoireprogramma zijn al talrijke personalisatie-opties beschikbaar – waaronder verwarmde handvatten, design-bagageoplossingen en alternatieve voetsteunposities. Wie het volledige uitrustingspakket wil benutten, zal de basisprijs dienovereenkomstig verhogen – verrassingen in het bereik van de standaarduitrusting zijn er echter niet, alleen de verwarmde handvatten hadden standaard mogen zijn, bij 8 graden en stortregen op de terugweg.

Hoe verschilt de XDiavel V4 van de Diavel V4?

Beide modellen delen de 1.158 cm³ grote V4 Granturismo-motor, maar verschillen duidelijk in concept. De XDiavel V4 is langer (wielbasis van 1.620 mm), lager (zithoogte van 770 mm) en ontworpen voor meer ontspannen rijden. De Diavel V4 is korter, wendbaarder en lijkt op een sportieve naked bike met cruiser-uitstraling. Wie lange afstanden en comfort zoekt, is beter af met de XDiavel.

Wat kost de Ducati XDiavel V4?

In Oostenrijk bedraagt de instapprijs 37.495 euro, in Duitsland is de prijs 28.990 euro. De kleurvariant Black Lava kost 300 euro extra.

Wanneer is de Ducati XDiavel V4 beschikbaar?

De marktintroductie is gepland voor mei 2025.

Hoeveel vermogen heeft de motor?

De V4 Granturismo levert 168 pk bij 10.750 tpm en 126 Nm bij 7.500 tpm. De krachtontplooiing is vooral dynamisch in het midden- en bovenste toerenbereik.

Wat is het verbruik van de XDiavel V4?

Ducati geeft een normverbruik van 6,6 l/100 km op. In testomstandigheden bedroeg het aangegeven verbruik bij vlot rijden 7,6 liter, terwijl de daadwerkelijk gemeten waarde 8,7 l/100 km was. In de Urban-modus is bij rustige rijstijl ongeveer 5,5 l/100 km mogelijk.

Is de Ducati XDiavel V4 geschikt voor kleinere rijders?

Ja. Met een zithoogte van 770 mm biedt de XDiavel V4 ook kleinere rijders een veilige stand. Het brede stuur en het hoge gewicht vereisen echter enige ervaring bij het manoeuvreren.

Welke rijmodi biedt de XDiavel V4?

Er zijn vier rijmodi beschikbaar:

• Sport (vol vermogen, directe respons)
• Touring (zachtere gasrespons, vol vermogen)
• Urban (115 pk, zachte mapping)
• Wet (115 pk, maximale interventie van de hulpsystemen)

Alle modi zijn individueel configureerbaar (gasrespons, ABS, DTC, DWC).

Hoe goed werkt de Wet-modus bij regen?

Zeer goed. Het vermogen wordt merkbaar teruggeschroefd, alle hulpsystemen werken op het hoogste interventieniveau. Ook bij regen en koudere temperaturen was gecontroleerd rijden met acceptabele hellingshoeken probleemloos mogelijk, ondersteund door de gripvaste Pirelli Diablo Rosso 3.

Welke zwakheden vertoont de V4-motor in het dagelijks gebruik?

In het lage toerenbereik (onder 2.500 tpm) ontbreekt het aan kracht, samen met kettingslaan bij rollen of een verkeerde versnelling. Schakellui cruisen is niet het sterke punt van deze motor – in het midden- en bovenbereik komt hij echter goed tot zijn recht.

Hoe comfortabel is het rijwielgedeelte?

De XDiavel V4 biedt een verrassend comfortabele basisafstemming. De langere veerweg achter (145 mm) verbetert de demping op slechte wegen aanzienlijk. De rijwielgedeeltecomponenten zijn volledig instelbaar, al zijn ze moeilijk toegankelijk.

Welke elektronische hulpmiddelen zijn standaard aan boord?

• 6-assige IMU
• Bochten-ABS (driedimensionaal)
• Tractiecontrole (viervoudig + Uit)
• Wheelie-Control (viervoudig + Uit)
• Ducati Power Launch
• Quickshifter 2.0 (Up & Down)
• Cruisecontrol
• 6,9-inch TFT-display met smartphone-connectiviteit
• Keyless-Go

Is de Ducati XDiavel V4 geschikt voor duo-gebruik?

Ja, aanzienlijk beter dan de voorganger. De zitplaats achter is breder, langer en dikker gepolsterd. Een passagiershandgreep wordt standaard meegeleverd, maar moet apart worden gemonteerd. Vervelend is dat de verstelling van de veervoorspanning moeizaam met een haaksleutel gebeurt.