Honda NT1100 DCT ES-Kawasaki Versys 1100 SE-Yamaha Tracer 9GT+

Wie is er klaar voor de troon van de allround touringmotoren? Drie Japanse comfort-grootmachten reizen naar het motorparadijs Slovenië voor een showdown. Tussen de verfijnde asfaltbochten rondom het MoHo Hotel Grof en panoramastraten zoals uit een reisbrochure, strijden ze om de eer: Honda NT1100 DCT ES, Kawasaki Versys 1100 SE en Yamaha Tracer 9GT+. Welke persoonlijkheid wint en waarom?

In een segment dat zo sterk door persoonlijke voorkeuren wordt bepaald als geen ander, blijkt dat de technische invulling van comfort, dynamiek en dagelijks gebruiksgemak geheel verschillende richtingen kan inslaan. De Honda NT1100 profileert zich als een comfortgarant met zijdezachte DCT, recentelijk een elektronisch veersysteem en een krachtige tweecilinder. De Kawasaki Versys 1100 SE scoort met pure viercilinderkracht, slim afgestemd semi-actief veersysteem en comfortabele zitergonomie. En de Yamaha? De Tracer 9GT+ probeert met hightech, sportieve wendbaarheid, radargestuurde cruisecontrol en de geautomatiseerde Y-AMT-transmissie de brug te slaan tussen dynamiek en een overvloed aan features in een compact chassis.

Op lange afstanden blijkt dat bescherming tegen wind en weer meer is dan alleen comfort; alle drie de motoren zijn uitgerust met verstelbare windschermen en verwarmde handvatten, waarbij de NT1100 en Tracer 9 GT+ zelfs standaard met koffers komen.

De NT1100 was tot 2024 toonaangevend dankzij een doordacht aerodynamisch ontwerp. Dit bleek ook uit onze duurtest van 2022: het beste windscherm op de markt. Echter, het verstelmechanisme liet te wensen over. Daarom is er voor 2025 een aanpassing gemaakt: een eenvoudig met één hand verstelbaar scherm, geïntegreerde deflectoren en een windgeleiding die betrouwbare bescherming biedt. Tenzij je groter bent dan 1,85 meter, want dan veroorzaakt het scherm zelfs in de hoogste stand een storend gebrom op de helm. Een ander nadeel van de uitgebreide windbescherming blijkt op hete zomerdagen in Slovenië. Zelfs in de laagste positie is er beperkte luchtcirculatie, en de motor genereert aanzienlijke warmte die direct naar de benen van de rijder wordt geleid. In het geheel was de zwarte testmotor een echte hitteval.

De Kawasaki Versys biedt daarentegen een nog omvangrijkere beschermingszone en superieure zitergonomie, vooral voor middelgrote tot grote rijders. Maar de windbeschermingsverstelling lijkt in 2025 wat gedateerd. Twee vergrendelbare schroeven links en rechts - hier had men bij de overgang van 1000 naar 1100 gemakkelijk meer ontwikkelingswerk kunnen investeren.

De Yamaha biedt ondanks het slankste silhouet ook uitstekende windbescherming en een comfortabele zitpositie. Echter, hoge frequentie vibraties in de voetsteunen maken lange etappes minder aangenaam, en de beperkte laadcapaciteit beperkt het reizen met een passagier over lange afstanden. De scherpste kniehoek van het trio speelt hierin ook een rol, terwijl de perfect functionerende radargestuurde cruisecontrol een echte verlichting biedt in drukker verkeer op de snelweg.

Als je een motor als een bankstel mag beschrijven, dan is het de Kawasaki Versys 1100 SE. De passagierszitting voelt als een tweede woonkamer lang, zacht, met een rechte zitpositie en doordachte handvatten. De aanzienlijke lengte van het achterdeel is indrukwekkend en laat ook bij montage van een grotere zadeltas, zoals onze SW-Motech Cargobag, moeiteloos reizen met twee toe. De maximale laadcapaciteit is 212 kg.

De Honda NT1100 komt daar net achteraan het DCT elimineert schakelreacties, de vering blijft ook bij belading soepel (de veervoorspanning stel je snel en eenvoudig in via het TFT-touchscreen) en de passagier profiteert van het comfort. Voor de voeten van de passagier is er voldoende ruimte, zelfs met de standaard gemonteerde koffers. Alleen de laadcapa van 194 kg kan het plezier samen op de motor wel wat beperken.

De Yamaha Tracer 9 GT+ biedt in vergelijking merkbaar minder bewegingsvrijheid en zitbankoppervlak voor de passagier. Hoewel de bekleding comfortabel is, beperkt de sportieve focus de geschiktheid voor passagiers op de Tracer. Ook de laadcapa is met 193 kg sneller bereikt dan de reisgenoot lief is. Positief om te vermelden is dat de schakelmomenten met de AMT boterzacht verlopen, het bekende kopstoten met de helmen moet hier geen probleem opleveren.

Wendbaar door het bochtenwerk? De verrassing: alle drie kunnen het. De Tracer 9GT+ is de verwachte boevenmotor. Haar CP3-driecilinder duwt haar met kracht uit de bochten, het relatief lage gewicht en het desgewenst strakke veersysteem harmoneren perfect. Ondanks enige kritiek op de AMT-transmissie in automatische stand - handmatig geschakeld voelt het opschakelen met een druk op de knop geweldig aan en gaat het razendsnel - precies passend bij de wendbare bochtenjager.

De Versys verbaast met haar precisie: ondanks de aanzienlijke massa blijft ze neutraal, stabiel en betrouwbaar, ook in een bocht. In de Sportmodus zijn alle parameters van motor tot veersysteem perfect afgesteld; wie meer wil, kan in de Gebruikersmodus nog verder aanpassen. Het oorverdovende viercilindergebrul maakt hongerig naar meer. Een echte gazelle in nijlpaardkostuum.

En de Honda? Bijna als gedachten gestuurd. De NT1100 stuurt beter in dan het datadashboard doet vermoeden vooral door de goede samenwerking van DCT, laag zwaartepunt en zeer harmonieus veersysteem. Dit is een enorme stap vooruit vergeleken met de voorganger, ook al is de NT nog steeds geen sportieve machine wil zijn. De motor is krachtig en klinkt geweldig, maar door het concept is het beter om een versnelling hoger te schakelen en op het koppel te surfen, in plaats van de versnellingen tot het uiterste uit te draaien.

In de stad scheidt zich vaak het kaf van het koren - tenminste, in theorie. De Tracer lijkt aanvankelijk de favoriet vanwege het lagere gewicht, maar de Y-AMT maakt het haar hier moeilijk. Versnellingen worden te lang doorgetrokken en input van de rijder wordt genegeerd. De prachtige motor zou zonder problemen in de 5e versnelling stil en ontspannen door stedelijke gebieden kunnen rijden, maar noch de D- noch de D+-modus laten dat toe. Alleen in de handmatige modus kan het motorpotentieel goed worden benut. Jammer. Dankzij het lagere gewicht is het echter gemakkelijk om de Tracer op de middenbok te plaatsen en de centrale vergrendeling van de koffers is een zeer praktisch kenmerk dat de concurrentie niet biedt.

De NT1100 schittert daarentegen: zeer toegankelijk DCT, laag zwaartepunt, grote stuuruitslag - ze is de meest ontspannen partner in de stad. Alleen het optillen van of van de middenbok vereist enige kracht en balansvaardigheden. Zelfs bij manoeuvreren blijft ze zelfverzekerd en met wat oefening in het gebruik van de achterrem en het DCT, zijn keerbewegingen op een kleine ruimte moeiteloos.

De Versys 1100 heeft wat meer nadruk nodig, maar blijft dankzij de goed doseerbare koppeling en nuttige stuuruitslag ook praktisch in de stad. De uitdagingen blijven ook hier aanwezig bij stilstand of bij het hanteren van, en naast, de motor zonder draaiende motor, maar de middenbok is hier ook standaard.

Een van de spannendste categorieën want moderne assistentiesystemen moeten helpen, niet hinderen. Hier geven de motoren een gemengd beeld. De Honda NT1100 biedt met touchscreen, Apple CarPlay, Android Auto en vele configuratiemogelijkheden een toekomstbestendig systeem, maar lijdt onder trage reactietijd en een wat ingewikkelde displayweergave. De tussenkomst van ABS en tractiecontrole, die in tegenstelling tot zijn voorganger nu hellingsafhankelijk werken, zijn alleen bij een uiterst sportieve rijstijl merkbaar, de regelintervallen zijn kort.

De Tracer 9GT+ daarentegen toont moed voor innovatie: Knipperlichten bedienbaar met de duimen aan beide zijden, Matrix-LED, en een goed ontwerp van het geweldige 7-inch TFT-scherm. De dodehoekwaarschuwing en radarcruisecontrol zijn nieuw in deze klasse, maar de implementatie is uiterst geslaagd en kan als 100% praktijkwaardig worden beschouwd. De assistentiesystemen bij Yamaha werken op het hoogste niveau.

De Kawasaki Versys schittert op het gebied van rijdynamiek het elektronische veersysteem is van een klasse apart, de quickshifter werkt boterzacht. Echter, het display oogt ouderwets, en de moduswisselingen vertonen een secondenlange vertraging tussen invoer en uitvoering. Vertraging is anno 2025 echt onacceptabel. De tussenkomst van de assistentiesystemen is niet zo onmerkbaar als bij de concurrentie; ook hier zou een herziening voor 2025 welkom zijn geweest.

De viercilinder van de Versys is de gentleman van de drie krachtig, soeverein, verfijnd. Zelfs bij lage en middelmatige toeren duwt hij, ongebruikelijk voor zijn soort, als een stoomlocomotief en blijft daarbij altijd rustig en nauwkeurig doseerbaar. Bovenin is er nauwelijks een houden meer aan. Een motor die echt plezier brengt.

De Tracer reageert met maximale emotionaliteit: De CP3 draait, schreeuwt, levert. Vooral in de handmatige modus kun je schaamteloos genieten van de punch uit de bocht, inclusief akoestische begeleiding.

De Honda kiest voor de weg van solide kracht vanuit de onderste toerenregionen: de paralleltwin levert van onderaf meer dan genoeg kracht, wat uitstekend past bij de DCT. Het gebonk van de tweecilinder, dat te danken is aan de kruktapsverschuiving, is een echt genot. Hij draait niet zo enthousiast hoog als de collega's met een of twee cilinders meer, maar levert constant en stevig vermogen. Een geweldige reisgenoot.

De Yamaha verrast met een praktijkverbruik van slechts 4,4 liter bij de sportieve rijstijl in de test een absoluut topresultaat. De zwaardere concurrenten zijn niet veel dorstiger: de Honda verbruikt met 4,9 liter een halve liter meer dan de Tracer 9GT+, terwijl de Versys 1100 met 5,5 liter toch 1,1 liter meer verbruikt dan de Yamaha, maar wel de meeste kracht levert. Wat actieradius betreft, liggen ze allemaal, zoals je van een toermotor mag verwachten, boven de 300 km, waarbij de Tracer net een voorsprong heeft.

35 graden in de schaduw, regenbuien als een hogedrukreiniger en daartussen door zinderende filmritten onze Crossover-tour stelde niet alleen mens en machine, maar ook de uitrusting stevig op de proef. Zowel Gregors Aeris II pak, als Amelies Striker III Lady pak, en mijn Modeka Lucano pak blonken uit door hun praktische kwaliteiten, zoals goed verdeelde zakken, verkoelende ventilatievlakken en aangenaam draagcomfort. Onze vrijwel constant bezwete hoofden waren ondertussen bedekt met HJC F100 Carbon Helmen, die dankzij hun Flip-Back-systeem nog comfortabeler te dragen zijn dan conventionele systeemhelmen, maar dankzij het royale gebruik van carbon slechts 1500 g wegen in maat M. We konden tijdens de rit rechtstreeks communiceren over route, rij-indrukken en meer via de Cardo Packtalk Pro communicatiesystemen in de helm. Met de al lange tijd door de 1000PS redactie beproefde zachte bagageoplossingen van SW-Motech werd de opslagruimte op de toermachines passend uitgebreid voor de reisweek.

Voor deze vergelijking hebben we voor consistentie gekozen en alle drie kandidaten uitgerust met de Metzeler ROADTEC 02. De nieuwe "Super Sport-Touring"-band belooft een balans tussen sportieve feedback en tourcomfort en die belofte maakt hij waar. De ROADTEC 02 is de directe opvolger van de bekende ROADTEC 01 SE, maar brengt door nieuwe materialen en technologieën aanzienlijk meer dynamiek in het spel. Aan de voorkant zorgt een Full-Silica-combinatie voor snelle opwarmtijden, aan de achterkant wordt een Cap&Base-constructie met een dubbele rubbermengeling toegepast. Het slimme aan deze band is de Dynatread-technologie: Bij toenemende hellingshoek sluiten delen van het profiel, wat merkbaar bijdraagt aan de stabiliteit.

In de praktijk, of het nu ging om 300 km continu regen, temperaturen boven de 30 graden of scherpe bochten in bergpassen en ontspannen stedelijke en landelijke stukken, bleek de band altijd voorspelbaar. Zelfs op gladde markeringen bij nat weer bleef de ROADTEC 02 betrouwbaar, bij snel omleggen altijd neutraal. Vooral positief was hoe snel de banden op temperatuur kwamen een niet te onderschatten veiligheidsvoordeel in het dagelijks leven. Ook na meer dan 1500 km was de profieldiepte nauwelijks aangetast een kwaliteitskenmerk voor veelrijders. Metzeler heeft met de ROADTEC 02 een allrounder gecreëerd die zich met een soeverein rijgedrag en betrouwbare feedback naadloos in de karakters van de drie tourers voegt.

De Honda NT1100 DCT ES is de perfecte motor voor veelrijders die stressvrij toeren met een hoge technische integratie waarderen. Wie houdt van lange ritten, weinig met koppeling en schakeling wil bezig zijn en waarde hecht aan een duidelijke, comfortgerichte ergonomie, zal op de lange termijn gelukkig zijn met de NT. Ze is vooral geschikt voor rijders met een hoge behoefte aan veiligheid en een voorliefde voor gemoedelijke, betrouwbare techniek.

De Kawasaki Versys 1100 SE is gericht op ervaren tourrijders die ook met volle bagage en passagier sportief en met overtuiging willen rijden. De soevereine viercilinder, het perfect afgestemde veersysteem en de enorme stabiliteit maken haar de ideale partner voor ambitieuze reizen met comfortfactor ook voor lange rijders. Wie waarde hecht aan klassieke motorfietstechniek, ruimte en veerkwaliteit, zal met de Versys meer dan tevreden zijn.

De Yamaha Tracer 9GT+ spreekt sportief georiënteerde toeristen aan die een dynamische rijstijl met elektronische ondersteuning willen combineren. Haar lage gewicht, de emotionele CP3-motorkarakteristiek en de moderne assistentiearchitectuur maken haar aantrekkelijk voor bestuurders die technologische nieuwsgierigheid met sportieve rijstijl willen verbinden. Ideaal voor bestuurders met bochtenambitie, die een wendbaar en efficiënt reisgereedschap zoeken en ook 's nachts goed zicht willen hebben.

Opmerking: De onderstaande individuele conclusies zijn afkomstig uit de laatste individuele testrapporten van de drie toermotoren.